Lezersbrief : Een morbide weerklank.

Naar aanleiding van de discussie over de loopbaanverlenging van leerkrachten begin deze
maand schreef een lezer in Dialoog (krant HLN van 3 maart) :

"Zij (de leerkrachten) zien meestal zo weinig van het leven buiten de klas
dat ze er ook
 weinig van afweten."

Deze reactie werd boven alle andere reacties rond dit thema geplaatst. Mijn reactie daarop
naar Dialoog van HLN werd niet weerhouden. Een klein beetje 'recht van antwoord' was wel 
op zijn plaats geweest, vind ik. In de eerste plaats omdat de oneliner van lezer G. Van Houte
bol staat van vooroordelen ten overstaan van het beroep van leerkracht.
*

Het tragische busongeval in Zwitserland geeft vandaag de woorden van lezer
G. Van Houte een verschrikkelijk
morbide weerklank.
De leerkrachten-begeleiders, die ook om het leven zijn gekomen, hebben hun leerlingen
wellicht heel wat bijgebracht over het leven buiten de klas. Zo'n verblijf samen hier of in
het buitenland omvat heel wat meer dan de geplande buitenactiviteiten.
Veel mensen vinden die skivakanties, bosklassen, verblijven op kinderboerderijen of een
 studiereis naar bvb Bokrijk, snoepreisjes voor de leerkrachten.
Tijdens zo'n verblijf of uitstap steken de leerlingen echter op veel andere gebieden heel veel
op, niet in het minst op sociaal vlak (omgang in groep, samen eten, sporten, ...).
De oneliner van lezer G. Van Houte is dan ook complete onzin en is allicht alleen een
uiting van nijd en  frustratie tegenover mensen die het beroep van leerkracht uitoefenen.

Kan lezer G. Van Houte uit Hamme zijn statement van hierboven eens duidelijk toelichten
in het kader van dit verschrikkelijk ongeval ?

************

* De reactie werd doorgestuurd naar Dialoog op vrijdag 16 maart met de vraag aan lezer
   om toelichting, 
   maar werd, zoals verwacht trouwens, niet weerhouden. 
   'Recht op een antwoordje' wordt dit genoemd, vandaar de publicatie op dit blog.

*********************