Lezersbrief : Ze wilden misbruik stilhouden.

N.a.v. artikel in HLN onder dezelfde titel.
Deze lezersbrief werd niet gepubliceerd in Dialoog.

* In de reactie wordt wel gebruik gemaakt van fragmenten uit vroegere lezersbrieven.

* Onder het artikel : SCANS : 3.

 Lezersbrief :

Het kan ook moeilijk anders dat er aanwijzingen van "schuldig verzuim" te vinden zijn in gevallen
van seksueel misbruik van minderjarigen door geestelijken. Alleen al het feit dat eertijds na een klacht
en nadat de resultaten van een onderzoek aan het gerecht werden doorgespeeld, de "strafmaat" meestal
werd doorgegeven aan de bisdommen, die dan maatregelen van inwendige orde dienden te nemen.
Dat die "strafmaat" zo goed als altijd bestond uit overplaatsing naar een andere regio of school (in
bepaalde gevallen zelfs niet eens ver uit de buurt van de slachtoffers), naar het buitenland of naar een
ander continent, dat is ondertussen genoegzaam bekend. Erger nog, in veel te veel gevallen kon de
pedofiele geestelijke dezelfde functie gewoon weer opnemen.
Pedofilie werd in die tijd door de kerkelijke autoriteiten maar al te veel met de mantel der liefde
toegedekt.
Er zijn vele 'gradaties' van pedofilie, maar een 'zachtaardige' (sluwe) benadering van een pedofiel
tot soms heel jonge kinderen mondt veelal uit in het plegen van ergere feiten, waaraan het kind ernstige
 psychische en soms ook fysieke letsels kan overhouden.

Dat alles kan je onder de noemer plaatsen van "geen gepast gevolg geven aan ernstige gevallen van
seksueel misbruik" waarvan de kerkelijke autoriteiten maar al te goed op de hoogte waren. Dat is op 
zijn minst héél zacht uitgedrukt, want één ding blijft hier als een paal boven water staan :
De slachtoffers  werden met een kluitje in het riet gestuurd, m.a.w. men liet hen jarenlang in de kou 
staan, met alle psychische gevolgen die dat voor de meesten onder hen heeft teweeggebracht.
Laksheid en imagobescherming zijn factoren die de deur hebben opengehouden voor veel verder 
misbruik en hoe moet je dat anders gaan noemen dan "schuldig verzuim" ?
Ook de druk die plaatselijke geestelijken destijds probeerden uit te oefenen op de ouders van het kind
dat seksueel misbruikt werd, en niet te vergeten de druk die ook werd uitgeoefend op diegenen die de 
eerste onderzoeksdaden dienden uit te voeren, hoort tot wat je alleen maar "schuldig verzuim" kan noemen.
De geestelijkheid stond vroeger op een piëdestal en ouders vreesden de schande voor de familie, want zou
men hun kind wel geloven ? Zou men het kind zelf niet met de beschuldigende vinger aanwijzen ? 
Kortom misbruik van een functie die toendertijd hoog aangeschreven stond bij de bevolking en waar 
weinigen durfden aan te tornen. 
Het is bovendien niet rechtvaardig ook de ouders "schuldig verzuim" naar het hoofd te slingeren, een 
argument dat sommigen al eens durven gebruiken om de schuld van de kerkelijke autoriteiten te 
minimaliseren (op online nieuwssites een argument dat heel vaak wordt MISbruikt).
 Logisch dat ouders zich schuldig voelen om wat er met hun kind gebeurd is,
maar respect voor de clerus, intimidatie, onwetendheid, angst door iedereen nagekeken te worden,
het zijn factoren die velen onder hen tegengehouden hebben om klacht in te dienen. 
Een aantal mensen zal wel kritiek hebben op de "huiszoekingen" en opperen dat men alweer het 
instituut kerk viseert en dat gretig aan "kerkbeschadiging" wordt gedaan.  In feite is het alleen de kerk
die zichzelf schade heeft berokkend en de feiten die ze jarenlang onder de mat is blijven vegen nu als
een boomerang in eigen gezicht krijgt.
Is het trouwens niet zo dat het instituut kerk haar eigen waarden decennialang heeft laten verloochenen 
door pedofiele geestelijken, die ernstige feiten hadden gepleegd gedurende ruime tijd en op meerdere 
kinderen, de hand boven het hoofd te blijven houden ... en hoe ?  Diezelfde mensen (zeker de priester-
leraars) waren toch diegenen die de jongeren de waarden van het leven dienden aan te brengen !

*****