Lezersbrief : Vakbonden.
N.a.v. een artikel van Werner Derboven (syndicaal afgevaardigde ABVV-AC) in Dialoog en een reactie daarop van lezer Bas van der Meijden.
**
1° Eigen lezersbrief (zie ook gepubliceerde versie in bijlage). 2° Lezersbrief van Werner Derboven in Dialoog van maandag 2 januari (SCAN 1). 3° Lezersbrief van Bas van der Meijden in Dialoog van dinsdag 3 januari (SCAN 2). 4° Gepubliceerde versie van eigen lezersbrief in Dialoog van woensdag 4 januari (SCAN 3).
**
1° Lezersbrief : Vakbonden (volledige versie) :
In Dialoog van dinsdag 3 januari wil lezer Bas van der Meijden de les spellen aan Werner Derboven, die in een eerdere reactie de verdediging van de vakbonden op zich heeft genomen. Dat vakbonden in de loop van de sociale geschiedenis heel wat positieve zaken verwezenlijkt hebben, waar de lezer tot op vandaag zelf nog ten volle van kan profiteren, dat laat hij aan zich voorbijgaan. Vakbonden zijn in zijn ogen niet meer dan geschikt voor musea ! Nee, onfeilbaar zijn ze niet, maar ze moeten er zijn, niet alleen vandaag, maar ook in de toekomst. Zij vormen nu eenmaal het noodzakelijke tegengewicht in de balans die nu weer sterk aan het overhellen is naar de macht van de kapitaalkrachtigen, naar hen die niet echt onder de crisis lijden, maar de gewone burger maar al te graag doen voelen dat hij maar dieper en dieper in de beugel moet tasten en alle beslissingen om het grootkapitaal te beschermen maar klakkeloos moet aanvaarden. Het is natuurlijk heel gemakkelijk de vakbonden voor alles en nog wat als kop van Jut te beschouwen, maar wat staat er ons te wachten als zij helemaal geen tegengewicht meer vormen, als hen alle macht wordt ontzegd ? Dan zullen beetje bij beetje heel wat levensnoodzakelijke sociale verworvenheden sneuvelen. Nee, lezer Bas v.d.M., vakbonden en hun aanhang vormen geen minderheid en vinden nog altijd steun bij een belangrijk deel van de bevolking. Stakingen hebben altijd onaangename neveneffecten, dat is nu eenmaal zo en zal altijd zo blijven. Maar laten we toch maar eens goed nadenken wie ALTIJD beter wordt van een crisis, en wie ALWEER een stukje armer.
**
|