Lezersbrief : Niet met mijn geld !

Bisschop Johan Bonny rekent op de bijdrage van gelovigen voor het
vergoeden van de slachtoffers van seksueel misbruik door geestelijken.
Het IPD (Interdiocesaan Pastoraal Overleg), een overlegorgaan van
Vlaamse leken in de katholieke kerk, wijst dit voorstel prompt van de hand.
In Dialoog van de zaterdagkrant (4 juni) stelt Jessie Van Ranst :
"Als praktiserend katholiek heb ik met al die VERMEENDE (?)
pedofiliezaken niets te maken en ik wil dan ook niet dat mijn stoelgeld
daaraan zou worden VERGOOID (?)".
Akkoord dat niet de gelovige moet opdraaien voor de daders van
seksueel misbruik, maar het gebrek aan enige vorm van empathie
tegenover de slachtoffers stuit me hier wel even tegen de borst
"Vermeende pedofiliezaken" : Ten eerste zijn de dossiers die werden
ingediend geen "vermeende pedofiliezaken". Slachtoffers gaan niet
zomaar over één dag ijs om hun zaak van seksueel misbruik bekend
te maken of over te dragen aan het parket. Wat hen is overkomen kan
je niet minimaliseren, want de realiteit zal allicht nog veel erger geweest
zijn dan wij ons kunnen voorstellen.
Ook al vind ik niet dat schadevergoeding door bijdragen van gelovigen
moet betaald worden, het woord "vergooid' duidt toch op een vorm van
misprijzen en onbegrip tegenover de slachtoffers.
"Als er misdaden zijn gepleegd, dan zijn het de daders die daarvoor,
zonder onderscheid van rang of stand, moeten opdraaien. Niet de kerk",
lees ik verder.
Nu ontbreekt toch een heel belangrijke schakel in die redenering. Is het
niet de kerk die vele tientallen jaren de ogen heeft dichtgeknepen voor
dikwijls verregaand en langdurig seksueel misbruik van kinderen door
geestelijken en hun beschermelingen ?
Zijn het geen kerkelijke autoriteiten die ouders van misbruikte kinderen
meermaals onder druk hebben gezet om toch maar geen klacht in te
dienen ? De schande voor de familie, weet je wel.
Machtsmisbruik, het loopt als een rode draad doorheen alle vormen
van seksueel misbruik (al dan niet door geestelijken, bij incest, bij
kindermishandeling).
Is het niet de kerk die onderzoeken naar seksueel misbruik, door haar
onderdanen gepleegd, heeft tegengewerkt ? Hoeveel zaken werden
in het verleden door justitie niet in handen van het bisdom gegeven ?
Bijna allemaal, of er moest sprake zijn van ernstige fysieke letsels bij
het slachtoffer.
Het bisdom kon vrij beschikken over het lot van de
pedofiele geestelijken. De strafmaat bleef dan ook beperkt tot
overplaatsing naar een andere (soms niet eens veel verder gelegen)
parochie of school, of naar het buitenland.
Moet je dat dan niet onder de noemer "schuldig verzuim" plaatsen ?
M.a.w. dient de kerk niet de volle verantwoordelijkheid te nemen bij
het vergoeden van de slachtoffers ?
Klinkt het bovendien niet een beetje lachwekkend dat de kerk zich
ineens zo arm als Job voordoet ? Erg armzalig ziet de woonst van een
bisschop er niet uit, om maar één voorbeeld te geven. Ook het Vaticaan
heeft nooit de indruk gegeven in armoede te leven, dacht ik.
Nee, niet de gewone gelovige, maar wel het instituut Kerk dient de
schadevergoeding van de slachtoffers op zich te nemen.
Daarom vind ik die uitspraak van de Antwerpse bisschop heel hypocriet.
Hij zal ook wel beseffen dat hij met zijn uitspraak de gelovigen op
stang jaagt en de slachtoffers van seksueel misbruik daardoor bij hen
in een slecht daglicht plaatst. De vele negatieve reacties op allerlei
nieuwsforums liegen er niet om.

*************************