Verhalen (6) : De lijdensweg van Ann - deel 3. ************************************* Wat voorafging.
Anderhalf jaar voor haar aankomst in het gesticht was de lijdensweg van Ann begonnen. Ze was toen ongeveer 14 jaar oud. In de landelijke gemeente S. woonde ze samen met haar ouders, broer en zusje. Ann deed het huishouden, haar jongere zusje ging naar school, haar broer ging al uit werken en de ouders werkten allebei in de nabijgelegen schoenfabriek. Het gezin was gelukkig en werd in de gemeente als een modelgezin beschouwd. Tot op een dag ... ... Ann was druk in de weer met alles en nog wat. Haar jongste zus zou haar plechtige communie doen over een paar dagen. Er zou gefeest worden. Alles moest dus tot in de puntjes voorbereid worden. Moeder was met de jongste de laatste inkopen voor het feest gaan doen. De broer van Ann moest werken tot laat in de avond, en vader zat in de zetel zijn pijp te roken. Ann had al heel wat werk verzet en wou zich op een bepaald moment even gaan opfrissen in het achterhuis. Geen probleem, dacht ze. Vader was thuis, en in geval er onverwacht bezoek zou komen, zou hij wel opendoen. Ann had haar kledij uitgetrokken, had alles netjes geordend op een stoel gelegd en begon zich te wassen. Ondertussen liet ze haar schelle meisjesstem vrolijk weergalmen in het achterhuis. Plots werd ze opgeschrikt door een geluid en stopte ze haar vreugdezang. Had ze zich gewoon iets ingebeeld, was ze zo zenuwachtig geworden in het vooruitzicht van de feestelijkheden dat haar verbeelding haar parten speelde? Toen hoorde ze de deur langzaam opengaan. Haar hart begon in haar keel te bonzen. Angst schroefde haar keel toe. Iemand stond achter de deur van het achterhuis ... en alleen haar bloedeigen vader was thuis. Enkele seconden later ging de deur volledig open en stond niemand minder dan haar vader vlak voor haar. Rood van schaamte greep ze vliegensvlug een kledingstuk van de stoel om zich gedeeltelijk te kunnen bedekken. Verschrikt riep ze uit : "Maar vader, ge weet toch dat ik mij aan het wassen ben." "Ja, Anneke, ik wist dat, maar ik wilde u een keer naakt zien", antwoordde de man. Waren dat de woorden van mijn vader, schoot het door het hoofd van Ann. Is hij nu zijn verstand verloren? Veel langer kon ze niet nadenken over wat aan het gebeuren was. Vooraleer ze het goed en wel besefte had vader het kledingstuk uit haar handen getrokken, greep hij het meisje vast, voelde aan haar naakte borsten en over haar ganse lichaam. In een opwelling van schrik en schaamte duwde ze hem van zich af en haar hand kwam pardoes in zijn gezicht terecht. Vader sprong achteruit ... had blijkbaar die weerstand van zijn dochter niet verwacht en verdween door de deur van het achterhuis, vloekend en tierend :"Pas op als ge daar iets durft over vertellen!"
De lijdensweg van Ann was hier begonnen, in haar eigen thuis, waar ze tot nu toe zo gelukkig was geweest. Vele vragen welden als in een roes in haar op. Hoe zou ze ooit nog haar vader durven aankijken? Hoe zou ze hem ooit nog kunnen vertrouwen? Zoiets kon ze toch niet vertellen aan haar moeder? Wie weet wat er dan allemaal zou gebeuren. Wat stond haar te doen? Doen alsof er niets was gebeurd was de enige "oplossing" die overbleef. En er was het feest binnenkort. Ze kon toch het geluk van haar zus, die zo naar haar opkeek, niet bederven. ... De ganse nacht lag Ann in haar bed te wenen. Nee, er bleef niets anders over dan te zwijgen, niet alleen uit schrik voor vader, maar ook voor moeder, de familie en de kennissen. Nee, ze wou de familie die schande niet aandoen.
Wordt vervolgd. *************************************************************************************
|