Het
is al een tijdje bezig dat ik het gevoel kreeg dat ik niet meer
leefde maar geleefd werd. Iedereen maakte beslissingen voor mij alsof
ik zelf geen beslissingen meer kon af mocht nemen, iedereen wist het
zoveel beter als ik van hoe ik me moest gedragen tussen de mensen.
Alles kwam heel hard binnen en ik kreeg mijn emoties niet meer echt
onder controle de tranen vloeiden bij het minste ook al moest ik erom
lachen. Het duurde even voor ik alles op een rijtje had en voor ik de
juiste stappen wou en kon.
Laten
we starten bij het begin.
Toen
ik in 2012 ziek werd, werd
ik
in Pellenberg automatisch op antidepressiva gezet anno
2022 had ik er genoeg van. Ik neem al zoveel medicatie en ik voel me
goed mijn vel.
De
gesprekken met Ilse waren iets te verplicht geworden
en
ik wou er niet meer aan vast hangen. Begrijp met niet verkeerd
Ilse ik vind je een fantastische vrouw en psychologe maar het werd
een verplichting wat niet ok is. In samenspraak met Ilse en mijn
huisarts ben ik beginnen afbouwen met
mijn
antidepressiva
en bij Ilse de afspraken
werden op eens per maand gezet en dan stopgezet. Ik
voelde me er echt goed bij dat ik wat meer tijd kreeg voor mezelf. Ik
ben meer gaan lezen en ik verslond het ene boek na het andere en ik
was steeds opzoek naar een leuk boek. De meeste boeken waren romans
met een tikkeltje geschiedenis. De laatste tijd zijn het thrillers al
moet het echt wel afwisselend zijn. Vroeger kocht 3 of 4 boeken voor
op de ereader maar dan las ik er maar 3 van en de andere verdween in
mijn bibliotheek en vergat ik. Vaak lees ik ook trilogieën en kijk
ik uit naar het volgende deel. Ook de jeugdboeken van De Grijze Jager
zijn tof. En
dat was ik weer kwijt de zin in het lezen van verzonnen verhalen het
leven in andermans fantasieën. Zo zalig!!! Zoals
ik al eens verteld heb las ik vroeger nooit maar het is een leuke
bezigheid je verdwijnt in een andere wereld en de ene is al
kleurrijker dan het andere. Na
mijn kleine opstoot van me niet lekker te voelen heb ik mijn verhaal
aan Lien van de apotheker verteld
en ze vertelde me contact op te nemen met Marina mijn huisarts en zo
ben ik weer opgestart met mijn antidepressiva, in het begin voel je
niets maar na een tijdje zijn die scherpe randjes er weer vanaf en
had ik mijn tranen weer onder controle. Op dat moment heb ik ook
contact genomen met Ilse want die belofte had ik haar gedaan als het
niet gaat dan neem ik terug contact. Toen ik belde had ik heel mijn
verhaal klaar maar toen ik Ilse haar stem hoorde op het
antwoordapparaat brak in 2. Die avond belde ze me terug en hebben we
een afspraak gemaakt en zien we elkaar nu 1 à 2 per maand een uurtje
en na een lach en een traan kom ik terug op mijn plooi. Stilletjes
aan want je niet goed voelen in je vel heeft ook andere klachten. Ik
was heel moe, ik was rusteloos, mijn weerstand ging achteruit
waardoor ik een heel zware longontsteking kreeg waarvan ik nog steeds
herstellende ben. Meer dan 30 dagen antibiotica en nu nog eens 8
dagen aerosolen.
Het
is de bedoeling dat ik terug regelmatig in mijn blog schrijf. Mijn blog
zal fungeren als dagboek waar hoogtes een laagtes in zal komen te
staan het zal niet dagelijks zijn maar zeker wekelijks. Meestal begin
ik te schrijven en doe ik er een paar dagen over om tot een mooi
resultaat te komen waar ik tevreden over ben.
Dus
tot binnenkort.
Groetjes
|