Het een hele poos geleden dat ik nog heb geschreven voor de blog omdat ik er gewoon geen zin in had. Maar nu moet ik toch wel een paar dingen kwijt.

Het coronavirus

Voor alle duidelijkheid het virus is niet weg en het zit nog duidelijk in alle hoekjes en kantjes en het zit in alle lagen van de bevolking. Maar ik word misselijk als ik zie hoe laks vele mensen zijn. Zijn we echt niet slimmer om het virus tegen te gaan door te blijven samenhokken, samen te scholen zelf naar het gerecht stappen om toch maar je eigen goesting te blijven doen. FOEI!

Het is niet zomaar een virusje maar een dodelijk beest dat vele mensenlevens kan verknoeien.

• Vele mensen krijgen milde symptomen en denken ach ‘het is maar’.

• Anderen komen te overlijden na een zware strijd. Het moet een beangstigend gevoel nalaten voor de nabestaanden want tijdens hun verlies konden deze mensen geen afscheid nemen van hun geliefde. Vaders, moeders, opa’s en opa’s, vrienden en zelfs kinderen worden niet gespaard.

Maar wat mensen vergeten is dat een virus het één en ander in’t gang kan zitten in je lichaam net zoals bij mij. Ja het was een ander virus maar een virus is een virus. Ik was gezond toen de Mexicaanse griep me te pakken kreeg. Ik was 36 jaar en een mama van een jongen van 6 jaar en een jongen van 3 jaar. 2 kerels die hun mama nodig hadden. Het was 23 februari en ja ik was ziek maar toen ging het ineens echt slecht en werd ik met spoed opgenomen in Gasthuisberg. Mexicaanse griep en een longontsteking. Direct gestart met antibiotica en ik werd in een kunstmatige coma gebracht en ik werd beademd net als bij de mensen die nu het slachtoffer zijn van het coronavirus.

Tijdens mijn weken op intensieve had ik een heel zware complicatie een hersenstaminfarct en dat zijn nu ook dingen dat sommige mensen die het coronavirus hebben opgelopen nu ook ondergaan.

Alles was ik verloren toen ik wakker werd uit die 10 weken coma. Ik kon niet meer praten, ik kon mijn handen, voeten en benen niet bewegen en dat was de start van een lange lijdensweg. Na 3 maanden Gasthuisberg ging ik naar Pellenberg om te revalideren en 13 maanden later kon ik na hard werken naar huis. We weten wat het resultaat is. Blind en doof aan 1 zijde, een colostoma en een urostoma, heel wat krachtvermindering en rolstoelgebonden. Gewoon omdat ik die verdomde griep opliep. Nu 9 jaar later leef ik nog steeds met met die vele beperking en ja ik heb het een plaats kunnen geven maar het blijft moeilijk.

En met het coronavirus zeggen virologen, journalisten, dokters en alle andere zorgverleners wat we moeten doen om je zoveel mogelijk te beschermen van dit vieze beest en toch slagen heel wat mensen er niet in om hier rekening mee te houden.

6 maanden geleden is het begonnen met een lockdown, het verplicht dragen van een mondmasker, afstand houden en 150 cm is niet zo heel veel, bubbels van 5 personen of 10 mits de nodige regelgeving en toch slagen we er niet in om het virus onder controle te krijgen. Ik ben niet meer echt buiten geweest sinds 13 maart. De laatste keer dat ik buiten ben geweest was met de proclamatie van Lander toen hij zijn attest kreeg van de lagereschooltijd in juni. De laatste tijd ga ik ook even naar buiten met de kine met de krukken maar dat is maar naar beneden langs de zijdeur naar buiten 8 meter stappen en dan langs de voordeur weer naar binnen met een mondmasker. Naar de winkel gaan zit er niet in. Ik koop grote dingen allemaal online kledij, schoolspullen voor de jongens, mijn nieuwe plantenrekje,… En dit omdat we geen vat krijgen op een virus omdat mensen het blijven nodig vinden om samen te komen en te doen alsof het iets is ver van mijn bed en het zal ons niet overkomen. Ik ken mensen die het wel is overkomen en die zijn echt ziek geweest. Bij een vroegere leerkracht die opgenomen is in een rusthuis heeft het virus gewoon bijna een halve gang dodelijke slachtoffers gemaakt wat enorm veel is als je het mij vraagt. Levens die gespaard hadden kunnen zijn als we allemaal wat meer verantwoordelijkheidszin hadden. Voel je je ziek en heb je symptomen ‘blijf dan in uw kot’. Neem de quarantaine maatregelen serieus, draag zorg voor jezelf en voor je omgeving. Blijf voorzichtig voor mensen die behoren tot de risicogroep. Mensen die al ziek zijn en dan bedoel ik niet alleen mensen die besmet zijn met het coronavrus, oudere mensen, mensen met een beperking,...

Maar het zijn vele zinnen die hopelijk toch iemand bereiken en eens begint na te denken. Want het coronavirus maakt geen onderscheidt tussen mensen. Iedereen die het in zijn greep kan krijgen zal het toeslaan als een vies beest dat je niet wilt tegenkomen.