Blijf in uw kot

Zeg niet zomaar het is een griep die Corona. Een virus is een vies beestje.

In 2011 ik was toen 36 jaar en mama van 2 jonge kinderen Lander was 3 jaar en Volker was 6 jaar. Ik werkte als begeleidster met kinderen en werd ziek. Er waren veel zieke in die periode in februari en ook ik werd ziek. Ik bleef doorgaan maar op een moment kon ik niet meer. Ik ging naar de dokter en ze zei u heeft griep zonder mijn klachten ernstig te nemen. Neem een Paracetamol of een Ibuprofen en je voelt je al wat beter. Die week voelde ik me niet goed en moest overgeven en er zat bloed bij. Die avond zijn we naar de spoed gereden en er werd Mexicaanse griep en een longontsteking vastgesteld. Ik bleef in het ziekenhuis UZ Gasthuisberg en er werd medicatie opgestart. Die sloeg niet aan en ik werd genoodzaakt om beademd te worden. Ik werd daarvoor in een kunstmatige coma gebracht. Maar toen is het helemaal fout gegaan. Toen ik sliep kreeg ik een hersenstaminfarct.

Na 10 weken werd ik wakker in een heel ander lichaam dan dat ik gewoon was. Ik kon niet meer praten, ik kon niet meer bewegen, doof en blind links en ik was incontinent geworden. Mijn gebabbel is snel terug gekomen maar na 3 maanden Gasthuisberg werd ik naar het revalidatiecentrum Pellenberg gebracht en daar begon mijn strijd. Ik heb 13 maanden gerevalideerd en na 9 jaar heb ik nog steeds hinder.

Zoals ik al schreef

• doof aan de linkerzijde

• blind aan de linkerzijde waardoor ik geen 3Dzicht heb

• Ik kan mijn handen vrij goed gebruiken maar ik heb veel minder kracht (bv. een pot opendoen is een hele opgave. Maar daar heb ik een hulpmiddel voor)

• Ik heb minder kracht in mijn armen en ik kan ze niet 100% gebruiken.

• Ik ben rolstoelgebonden en ik kan enkel kleine afstanden te voet afleggen mits ondersteuning van een looprekje of een paar krukken en een 2de persoon aan mijn zijde.

• mijn rechter voet hangt gewoon aan mijn been waardoor ik als ik stap mijn lindekerbeen naar voor breng en mijn rechter been- voet gewoon naar voren moet slepen.

• Ik ben incontinent of was dat maar ik heb een oplossing gezocht

  • heb nu een urostoma waardoor ik me op regelmatige basis moet sonderen

  • ik heb een colostoma voor mijn stoelgang

het is beter dan een pamper!!!

• Ik heb een Niet Aangeboren Hersenletsel waardoor ik sneller dingen vergeet, ik kan niet tegen drukte en lawaai. Maar ik mag blij zijn dat het dat maar is er zijn mensen die zwaarder geraakt zijn en niet meer zelfstandig kunnen leven.

Ik ben zoals ik zei 9 jaar verder en het is blijven vechten om wat ik fysiek had verloren en teruggewonnen had te kunnen behouden. Er is zoveel veranderd mijn doelen zijn enorm veranderd. Ik kan niet meer gaan werken, maar ik ben er wel voor mijn kinderen die nu 12 en 15 jaar zijn. Ik kan niet zomaar overal heen en de dingen die ik graag deed kan ik niet meer. Zoals ik fietste heel graag, ik ging graag naar een pretpark met mijn jongens,… Maar nu ben ik een andere mama die er is om hun schoolwerk mee op te volgen, maar ook speel ik nu vaak een spel.

Vroeger was ik gene lezer maar nu lees ik enorm veel. Ik leef ik vooral in stilte geen muziek geen televisie zelfs computeren kan ik niet lang meer volhouden zoals deze brief schrijf ik in stukken.

Dus zeg niet zomaar het is een virus dat Coronavirus het is net een griep. Het kan zware gevolgen hebben waar mensen niet bij stil staan dus ik kan het niet luider typen ‘BLIJF IN UW KOT’. Luister naar de richtlijnen en ga niet zomaar bij iedereen op bezoek, geef geen feestjes en stel die BBQ nog even maanden uit, hou afstand. Ze zeggen het niet zomaar. Een virus kan rake streken uithalen De mensen die nu opgenomen zijn in het ziekenhuis bij vele komt het goed maar bij sommigen zijn er ook complicaties en dan zit je op een rollercoaster waar je niet wilt inzitten want je geraakt er niet meer vanaf. Als ik beter naar mijn lichaam geluisterd wie weet.

Maar als specialisten je waarschuwen en als politiekers richtlijnen geven hou er rekening mee en begin voor jezelf als voor de anderen te zorgen.