Dat mis ik soms wel een bezoek aan een festival of een optreden. Jaren is het nu geleden dat ik op de wei stond mee te huppen met af en toe een pintje in de hand maar vooral veel frisdrank want zat op de wei staan deed ik niet. Ik hield mijn verstand steeds onder controle. Maar nu tussen die menigte staan is niet mijn ding meer. De drukte, het lawaai dat van alle kanten komt neen iets te veel indrukken op hetzelfde moment. Maar gelukkig kan je via je GSM via de livestream van Proximus mee genieten. Daarnet was ik de livestream van De Staat aan het volgen en dat klinkt echt geweldig een goeie rockband.

Nu zit ik aan de pc en gisteren en eergisteren lag ik in mijn bed. Vrijdag heb ik mijn GSM plat gespeeld maar gisteren had ik de oplader mee met verlengstuk zodat ik hem niet zomaar kon uittrekken. Hoe het verloopt zie ik wel maar deze avond is het Underworld wat ik kei goed vind maar die hebben nog niet toegezegd voor de livestream.

Het klinkt echt geweldig nostalgisch en weet je ik denk dat ik beter zie dan de toeschouwers daar en hier zit ik uit de hitte met een ventilator aan mijn zij. Dat is nu iets wat ik mis. Zo eens uit de bol gaan op wat muziek en gewoon eens genieten van die sfeer.

Ooit ben ik naar het Beachfestival in Zeebrugge geweest ‘zalig’ een groot podium tegen de duinen aan, ik liggend op het strand met op de achtergrond de zee. Het was mijn eerste grote festival en was 18 jaar  Depeche Mode, The Sisters of Mercy, Vaya Con Dios, Van Morrisson en Bjorn Again.

Vaya Con Dios was niet mijn ding  maar The Sisters of Mercy en Van Morrisson stonden er elk in hun genre en Bjorn Again brachten leuke covers van ABBA en die heb ik later nog eens gezien op Marktrock. Maar Depeche Mode die vond ik maar niets gelukkig hadden ze een fijne show met onweer en op de achter ons kwam het onweer ons tegemoet. Bart die bij me was een kameraad en ik zijn toen gaan lopen zoals zovelen. De trein reed tot in Brussel en Bart is me thuis komen afzetten. Ik woonde toen nog bij mijn ouders en kwam rond 3uur s’ morgens thuis.

Het was klaarblijkelijk de aanzet van vele festivallekes groot en klein. Gentse Feesten elk jaar, Markt Rock elk jaar, Suikerrock,… ach het ligt in het verleden nu luister ik op afstand op mijn NAH-ritme. Met de muziek niet te luid en als ik er genoeg van heb zet ik het af en soms leg ik mijn hoofd in een kussen doe ik mijn ogen toe en speelt de muziek op de achtergrond nu speelt Yungblud een Engelse band en straks Dean Lewis een Australiër en Balthazar een Belgische indierockgroep brengt wat helemaal mijn ding is. Even denken hoe het vroeger was kan soms deugd doen maar het doet wel pijn omdat ik dit nu niet meer kan. Ik kan naar daar gaan maar met de rolstoel is dit niet fijn. Mensen staan recht rond je te praten maar zelf zit ik op heup- of buikzicht en zoals ik als ik al schreef die krioelende massa, geroezemoes kan mijn hoofd echt niet aan. Dus dat is een NO-GO