Het waren zware weken. 14 dagen geleden werd ik doodziek wakker met 39.9°c. koorts. Maite de verpleegkundige kwam binnen en vond me in mijn bed doodziek waarop ze mijn koorts mat. Nog 0.1°c. en ik kon naar het ziekenhuis. Bel de dokter maar en ja lap het was op een zaterdag dus heb ik de dokter van wacht aan mijn been. Ik had enorm last van mijn luchtwegen en klonk ik als een koffiezetapparaat.

Om 8 uur belde ik naar de wachtpost voor een huisbezoek aan te vragen. Ik deed mijn verhaal en de laatste keer heb ik echt moeten pushen om ze langs te laten komen. Ok het is eenvoudiger voor hen dat we naar de wachtpost te gaan maar met rolstoel is dat allemaal niet zo evident, al mag dat geen uitvlucht zijn. Maar als je ziek bent dan kies je snel de eenvoudigste oplossing. Maar deze keer had ik genoeg symptomen om de dokter aan huis te laten komen. om 9.30 stond de dokter hier en werd ik onderzocht. Luchtwegen werden binnenstebuiten gekeerd en ineens zegt de dokter kan jij een urinestaal geven! Effe sonderen en mijn urine zag er vuil oranje uit. Effe een testje doen en alles dat kon opkleuren deed het ook. Alles in mijn urine was verstoord en Inge kreeg antibiotica. Ik ben nu 2 weken verder en ik moet nog tot volgende week donderdag antibiotica nemen. Mijn immuunsysteem ging naar een heel laag punt en ik ben terug moeten omhoog krabbelen en ik heb mijn tijd nodig. Na mijn eerste antibioticakuur was mijn luchtweginfectie niet over en begon ik een volgende kuur. Maar ook mijn urine zag er niet uit en er zaten veel vlokken bij. Mijn huisarts had een staal nodig van een slijmke uit mijn keel en daar ging ik. Ik kreeg wel de melding ik laat je zaterdag weten of de antibiotica de goede is en anders moet ik nog overschakelen. De antibiotica doet haar werk en ik ik voel me nog steeds niet 100%. Ik ben moe, ik heb weinig fut en alleen maar slapen. Tja, als Inge ziek is wil ik slapen. Mijn groene fluimen maken plaats  voor witte wat een goed teken is en ik klink al minder dan een koffiezetapparaat. De dokter van de huisartsen wachtpost heeft het goed ingeschat enkel het labo liet het wat afweten. Door de resultaten niet door te sturen naar de huisarts waardoor ik toch wel een wat later met deftige medicatie. Gelukkig neem ik al iets koortswerend maar het was niet afdoende.

De jongens waren bij me en ik voelde me ellendig. Op de middag ben ik even gaan liggen. Oma was hier en die is even bij Volker gebleven want Volker wou lasagne maken. Ik had alles al in huis gehaald voor hem en ik keek er echt naar uit. Ik heb er niet van gegeten en terwijl ik ruste hebben zijn mijn jongens fantastisch flink geweest. Geen ruzie, geen discussie gewoon 2 toffe kerels die het spijtig vonden dat mama ziek was. Ik was toch tevreden als het weekend voorbij was want ik ben toen helemaal als een pudding ineen gezakt. Ik kroop van dag naar dag met hier en daar een opflakkering nu zijn we vandaag zondag en ja ik ben nog moe en ik wissel van slapen - actief - slapen - actief en dat lukt me.

Dat is de reden waarom ik niet veel meer schreef omdat ik ziek was en me niet goed voelde hopelijk komt er nu een betere periode.