Het is een koude week geweest. Het vriespunt werd bereikt tot iets eronder en dan hoor je mensen zeggen ik heb moeten krabben. Sommige verpleegkundigen hadden hele koude handen en dan was ik direct wakker al kwamen ze niet direct meer aan mijn lichaam. Het wassen, steunkousen, kleren aan- of uitdoen af en toe kwamen we in aanraking en zei ik blijf van me af. Tot groot jolijt van iedereen. Nu word het iets warmer al is het ook geen geweldig groot verschil maar 3° tot 6°c zit er in al zit er wel regen in de lucht volgens het online weerbericht.

Maar ik doe geen weerpraatje dat laat ik over aan de mensen die er verstand van hebben Sabine en Frank. Maar ik heb zo een kou op lijf. Af en toe steek ik mijn kersenpitkussen in de microgolf en flaneer ik me weliswaar in de rolstoel met dat kussentje op mijn rug, in mijn nek of rond mijn handen wachtend op een wat warmte. Het doet deugd maar de warmte vergaat een geruime tijd later omdat ik andere dingen begin te doen. Ik probeer gezond te eten, gezond mijn dag in te delen en me gezond bezig te houden. Tijdens de week heb ik genoeg afleiding met gezinshulp en kinesist maar soms 1 weekend op 4 heb ik geen jongens spijtig genoeg. Mijn jongens blijven dan bij hun papa en Lander heeft dit weekend zijn verjaardagsfeest. Ze gingen naar de bowling met een paar vriendjes van de klas ik hoor later wat er van geworden is.

Maar de koude blijft op mijn huid plakken en als er mensen van buiten komen dan is het 10 keer erger. Koude rillingen en vermoeidheid toffe combinatie. Mijn lijf vecht tegen iets anders zou ik het niet zo kou hebben maar ziek voel ik me niet. Woensdag komt mijn huisarts en ik zal dan toch eens vragen hoe het zit. Vanwaar die koude blijft komen al draait de chauffage hier op volle toeren ik zou het niet weten.

Gisteren werd een goede vriendin geopereerd aan haar knie. Ze was zo zenuwachtig en hopelijk kon ik haar een toch een beetje geruststellen. Ik kreeg gisteren toch al het leuke en super goede bericht dat de operatie geslaagd en goed verlopen is. Ze heeft geen pijn door de pijnpomp al had ik haar het advies gegeven dat ze ook preventief iets kon nemen om de pijn voor te zijn. Zeker in de uren dagen na de ingreep. Als de pijn blijft hangen moet ze dit doorgeven. Ze had een onrustige nacht zei me de ontlading van de spanning want ze was enorm zenuwachtig en keek er tegenop. Haar kleinzoon moest voor een paar onderzoeken naar GHB en dat zal ook wel aspect zijn voor haar onrustig moment want Mimi gaat door het vuur voor haar kleine vriend. Ik wens ze alvast van harte beterschap.

Ook kreeg ik van Lieve bezoek. Lieve is de vrouw van Ziekenzorg al heet dit nu anders. Hoe ze aan mijn adres komen weet ik niet maar ze komen al 6 jaar regelmatig eens binnen. Ik heb niet gevraagd of ze komen ze stonden ineens voor de deur en op zich kwamen ze langs voor een babbeltje en een tas koffie. Na de scheiding ben ik van parochie veranderd en kreeg ik Lieve over de vloer en wederom klikte het en die mensen mogen blijven komen ik ze zie ze zo een 5 à 6 keer per jaar en dat is altijd een tof weerzien. Ik krijg telefoon met de vraag past het en daar is ze dan. Met nieuwjaar krijgen we altijd een cadeautje en deze keer was het een fleecedekentje. Met de koude periode op mijn lijf ben ik Lieve heel dankbaar.

Deze week was ik aan het vertellen aan mijn gezinshulp over de blog en ze was benieuwd wat ik zo schreef en tijdens de strijk heb ik gelezen en ze vond het mooi. Maar toen zag ik wel hier en daar een fout staan. Een gekke zin, een woord dat geen woord is ik zal eens moeten gaan lezen en verbeteren al heb ik dan wel moed nodig om dit te doen.