Ik begin te schrijven op 25 december en ik weet op voorhand dat ik er een paar dagen over zal doen.

Maandag namiddag 24 december

Sabrina mijn gezinshulp was er en er was veel werk. Was, boodschappen, opruimen en we waren aan het vertellen wat gaan we doen met kerstavond. Ze ging met de familie vieren en de schoonmoeder ging een koekjestaart maken je weet wel met crème au beurre. Er is 1 nadeel dat is zo ‘WEPSIG’ zei ze. Ik viel uit de lucht en zei ‘wat zeg jij wespig’ ‘neen Inge wepsig’ ken je dat dat woord niet? Het is blijkbaar een woord uit het Leuvens dialect.

Dialect vind ik zo een fijn iets. Het is een taaltje apart en het laat horen van waar je bent. Het is uitstervend maar sommige woorden blijven zeker hangen en dan kom je die tegen. Als Oost Vlaming val ik na 30 jaar nog compleet uit de lucht van woorden die ik leer. Maar omgekeerd is het net zo zo gebruik ik bepaalde woorden of uitspraken die hier vreemd zijn en dan hoor ik iedereen luidop denken. Bv. een lakske – pleister, een biezebaaze – een schommel,…

Kerstdag

De jongens zijn terug van bij hun papa en dat maakt me toch wel meer dan compleet. Iedereen zit hier samen in de living en toch leven we af en toe op ons eilandje. Een hele middag heb ik samen met Lander een film gekeken. ‘Home Alone’ een klassieker ondertussen, ik heb hem ondertussen al zeker 20 keren gezien als het niet meer is. Ik was er vanaf maar nu de jongens oud genoeg zijn om te kijken doen ze dit ook. Maar er zijn ergere dingen en het is een tof filmpje zeker op kerstdag. Morgen gaan Lander en ik en als Volker het wilt kerstkaarten maken.

Volker zit aan de computer te speel-kijken en Lander doet dit voor de grote tv. Speel-kijken is herkenbaar voor elk huishouden denk ik. De kinderen spelen met de auto’s, blokken, tekenen,... en ondertussen staat de tv op. En ik zit nu even voor de laptop te mijmeren en te denken wat kan ik uit mijn mouw schudden deze week. Normaal begin ik met een titel maar niet vandaag.

Het begon deze ochtend het is kerstdag en ik mocht een beetje uitslapen. Om 7.28uur stond Ingrid aan mijn bed om me een vrolijk kerstfeest te wensen en dat is goed gelukt want ik was super blij het was geen 6 uur zoals gewoonlijk en tegen dat ik in de living kwam kwam de zon al geleidelijk uit de schaduw van de maan. Het was een zalig gevoel tot ik er bij stil stond dat het hier akelig stil was. Ik kreeg telefoon van oma om te zeggen dat ze zich niet zo goed voelde. Ze kwam niet langs en ze ging rusten. Het is al een paar dagen dat ze zich niet zo goed voelt en ze moet er zeker even naar laten kijken. Ze komt morgen niet want ze gaat kerst vieren bij mijn zus An en de kinderen. Donderdag geeft ze breiles en vrijdag zien we haar terug. In de namiddag komen Lander, Volker en gaan we genieten van ons drieën en we gaan ons 100% geven.

Ook al weet ik nu op voorhand dat ik serieus zal moeten wikken en wegen van wat er kan en niet kan. Ik mag zeker niet over mijn grens gaan wat dat betekend enkele dagen recupereren. Zeker als de jongens er zijn.

6 uur opstaan spuitje, wassen, kleren, transfer rolstoel en naar de living. Ondertussen liggen de jongens nog goed te knorren in bed. Ik neem mijn medicatie en begin mijn dag rustig. Ik lees, speel een spelletje en om 7 uur denk ik ik slaap nog even tot 8 uur want dan komt de kinesist op maandag, woensdag en donderdag, dinsdag en vrijdag is het later. Gelukkig is het een feestdag en krijg ik een vrije dag. Het voelt echt geweldig, ik geniet nog even verder en ondertussen snurkt Darwin er lustig op los want het een echte lawaaimaker.