Inhoud blog
  • Een nieuwe cd
  • Wat als mijn gedachten niet meer mee willen met mijn lijf?
  • 12 jaar heb ik er over gedaan om op een avond eens uit mijn kot te komen met de rolstoel buiten mijn comfordzone.
  • Verhuizen doe je niet zo
  • 10 jaar
    Nah het zal je maar overkomen

    BOODSCHAPJE

    Blog als favoriet !
    Categorieën
    NAH en toch een mama zijn
    Er zijn hoogtes er zijn laagtes
    25-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik ben toch zoals iedereen

    Het is berenkoud buiten en het is mijn eerste moment dat ik even rustig op de computer kan dit en dan kriebelt het en denk ik ‘hoe zit het met de blog’? Hij loopt nog al schrijf ik minder dan vroeger. Ik ben nu vooral bezig met andere dingen.

    Volker is naar de Chiro en Lander speelt met de Lego. De kans dat hij een piratenboot bouwt is heel groot want hij is een echte botenfanaat. Na een ongelukkig voorval was mijn fototoestel stuk en via iemand op school ken ik een fotograaf waardoor ik mijn toestel kon laten herstellen. Ik denk dat ze hier 2 keer gaan nadenken vooraleer ze het statief nog eens gaan gebruiken en trouwens dit is niet expres gebeurt.

    Vrijdag 23 februari 7 jaar geleden ben ik gestopt met roken. Een knappe prestatie van mezelf en ik heb mezelf en de jongens getrakteerd op een set kousen. Lander kousen met varkentjes, Volker met superhelden en ik varkens, pinguins, moose en nog een paar. Ik heb een leuk merk gevonden ‘Jimmy Lion’.

    Mijn hoofd is moe en ik zou graag eens een paar uurtjes willen bijslapen. Na mijn operatie aan mijn buik voor de stoma moet mijn lichaam nog steeds wennen aan de situatie. Het niet meer naar toilet gaan en geen luier aan geeft me zoveel meer rust. Ik heb er 1 keer problemen mee gehad maar voor de rest allemaal voordelen. Ik ben aan het twijfelen of ik terug ga sporten op dinsdag want het begint terug te kriebelen. Maar 14 dagen wachten kan ik nog wel mijn buiknaad moet toch helemaal genezen zijn. Er zijn nog een paar kleine korstjes en bij 1 korstje komt er soms wat wondvocht uit. Ook wil ik weten wat mijn stoma doet bij bepaalde bewegingen. Zodat ik kan inschatten wat kan en niet kan. Zo durf ik al dingen van op de grond oprapen en ik moet niet bang zijn dat  ‘het los komt’ als ik iets moet oprapen. Gewoon doen en terug leren genieten.

    Het leren genieten ik moet niet meer bang zijn dat ik stoelgang in mijn broek heb. Ik moet niet meer bang zijn dat ik stoelgang maak op een ongemakkelijk moment. Ik moet niet bang zijn dat ik constipeer. Sinds 3 weken heb ik op heel regelmatige basis stoelgang en het is niet hard, het is niet lopend het is gewoon goed ingedikt voor zover ik me een beeld kan vormen van goede stoelgang. Na 7 jaren van veel zorgen rond mijn stoelgang weet ik wel hoe een deftige kaka eruit ziet? Zelfs over de kleur kan ik oordelen. De enige keer dat ik problemen had met mijn stoelgang was toen ik net uit het ziekenhuis werd was ontslagen toen ik buikgriep had. Ach ja het was maar buikgriep al ken ik griepjes die niet zo deugd doen.

    Ik schreef het al 7 jaren geleden kon ik alles. Ik had een leuke relatie waarvan ik dacht dit is voor altijd, ik ging werken ‘het was niet mijn droomjob maar ik deed dit het toch heel graag’, ik had mijn jongens en dan BANG alles verdween. Mijn lichaam kon niets meer en als ik terug kijk op die 7 jaren heb ik heel wat terug gewonnen. Ik kan praten, rationeel denken en doen, ik kan niet meer stappen zoals vroeger, Blind en doof,…

    Maar ik weet ik ben zo nen vechter. Ik kon werkelijk niets meer en als je kijkt wat ik bereikt heb dan zeggen vele mensen amai Inge ‘hoedje af, respect’. Ik weet 1 ding ik heb heel wat moeten afgegeven: mijn werk dat ik niet meer kan doen, mijn relatie waar ik spijt van heb maar het heeft me verder gebracht en sterker gemaakt, mijn vrijheid die ik terug heb moeten herontdekken, het gestopt zijn met roken dat me 2 uren per dag extra opleverde,…

    Ik geef mijn jongens nu nog meer de kans om te leven en te proeven van alles en nog wat, Ik geniet van Darwin mijn kleine huisdier die denkt dat ze de baas is van iedereen.

    Wat me het meeste stoort is aan gans dit avontuur is de vermoeidheid. Die soms de kop opsteekt en waar ik soms een paar dagen last van heb en dan andere keren helemaal niet. Ik zou dan gewoon eens extra vroeg in mijn bed schuiven maar dit gaat omdat ik de mensen moet binnen laten en ik weet dat ik mijn schoenen en broek niet kan uitdoen. Ik kan wel mijn benen in bed krijgen maar ik kan mijn dons niet over mijn benen gooien. En net als iedereen heb ik het ook graag lekker warm. Want tja ik ben toch zoals iedereen.




    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    Foto


    Archief per maand
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 01-2023
  • 03-2021
  • 08-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs