Het is me weer een maand of maanden. Heel wat op en afjes naar het ziekenhuis zowel bij een echte dokter alsook in het revalidatiecentrum.

In het revalidatiecentrum moet ik naar mijn revalidatiearts en er is een echo geweest van mijn beide schouders. In februari heb ik de resultaten ervan want de consultatie is een maand uitgesteld. Op MyUZ kan ik soms verslagen lezen en deze staat er al op en zo nieuwsgierig als ik al ben ben kan ik begrijpen dat ik allemaal scheurtjes heb in mijn pezen waar de aanhechting gebeurt in mijn schouders. Want het is zowel in mijn linkse als rechtse schouder en dat verklaard dat ik pijn heb. Warmte en kineoefeningen om alles in beweging te houden maar niet overbelasten. Ik zou nu elke dag 3X 10 minuten oefeningen moeten doen. De pijn straalt dan vaak uit naar mijn schouderbladen en nek waardoor ik af en toe mijn kersenpittenkussen meeneem naar bed.

In januari moet ik nog eens 3 dagen binnen voor een virtuele colposcopie 2 dagen voorbereiding en dan een CTscan van mijn darmen. Om dan op vrijdag terug naar GHB te gaan voor een consultatie bij een TOPdokter op Vier. Of me dit geruststelt ik weet het niet maar ik zal in goede handen terecht komen. 

Het is een beetje rustig op de blog omdat ik een vriendin help om haar verhaal op papier te zetten en een PowerPoint te maken. Ze is als kind te vroeg geboren waardoor ze CP heeft gehad Cerebrale Parese. Soms gaat ze in scholen of op de universiteit praten over haar aandoening. Het gaat vooral over de letsels die ze heeft opgelopen de zichtbare als de niet zichtbare en de dingen die ze nu doet om haar leven te ondersteunen. Het is bijna niet te geloven maar er kruipt heel wat tijd in het uitschrijven van een tekst die ze kan gebruiken. De eerste vraag was een nieuwe PowerPoint maar iets maken zonder enige achtergrond is heel moeilijk. Daarom de tekst. Ik wil dat het goed is en het is belangrijk dat het juist is de informatie die ik geef en ook dat de mensen kunnen aanvoelen wat ze dagelijks meemaakt.