Het was een fijn weekend samen met de jongens taart gebakken, samen een spel gespeeld, samen dingen gedaan. Het was een snel weekend. Maandagochtend zijn ze vol goede moed vertrokken naar school. Lander met zijn brooddoos met boterhammen met kaas en Volker heeft een broodjeskaart en af en toe krijgt hij een broodje maar geen frisdrank of sap mee naar school. Een flesje water.

De bananentaart was niet zo lekker. Ik heb de brokkeldeeg iets te lang laten bakken waardoor die niet zo lekker was . Lander die nooit pudding eet uit een potje at wel graag de zelfgemaakte pudding. Dus koek een laagje chocolade, pudding bananen en gelatine erop om kleur te behouden.

De bananen en de pudding hadden succes maar de koek zelf die hebben we zo gelaten en daardoor hadden we een bananenpudding die wel heel lekker was. Volgende keer doen we het anders. Maar het belangrijkste is dat we ons enorm goed geamuseerd hebben Lander, Volker en Ik. Volker vond vooral de aflikmomenten het leukste. Zijn snoet hing vol chocolade en Lander proefde alles en was fel in de weer met de mixer.

Vandaag had ik sport en het doet echt deugd elke week even afzien en soms pijnlijden. Maar vooral er word veel gelachen. Vandaag kreeg ik weer te horen ga je mee op sportkamp! En elke keer zeg ik neen, dank u. Eerst en vooral ga ik geen 10 dagen weg want ik geef mijn momenten met mijn jongens niet op en tussen mijn 17 en 30 jaar ben ik heel veel op kamp of op weekend geweest. Als keukenhulp in het begin van de vakantie om mijn vakantie te betalen dat ik een paar keer opstap kon gaan naar de Gentse Feesten of naar Markt Rock, Beach, Werchter,… Het waren echt leuke tijden naar zee maar vooral de Ardennen. In tenten, in huizen en zelfs een heus kasteel. Met Top Vakantie in de keuken/onderhoud, met de KAJ als jeugdbeweging en met de buurtwerking  als monitor of kookouder. Ik heb er toen vrienden voor het leven gemaakt maar ik heb het gehad als ik nu weg ga dan is het met mijn kerels. Ze gaan het blijven vragen maar mijn antwoord zal neen blijven, denk ik.

Nu ga ik blij zijn als ik mijn bed zie want ik ben echt moe. 2 uren me 100% geven opwarming, oefeningen op kracht en conditie met de 5 minutentest. Dat is gedurende 5 minuten zoveel mogelijk toerkes rijden rond het basketbalveld en al weken aan een stuk strand ik op 6½ ronde. Zonder de ondersteuning van de wheeldrive geraak ik maar aan 3 rondes en hangen mijn armen te slepen over de grond maar met wheeldrive blijf ik in actie maar ik krijg een minimum aan ondersteuning en dat maakt het wel leuk. Moest ik de Wheeldrive niet hebben dan heb ik het balen dat ik altijd als laatste blijf achter bengelen maar nu zit is bij de goeie middenmoot. Met kracht hink ik wat achterop maar ik probeer en ik blijf er voor gaan. 1 kg qua gewicht is teveel en van Terraband gebruik ik rood of groen. Ook thuis doe ik kracht oefeningen ongeveer 3 keer per dag 5 oefeningen en dat 3 keer een reeks van 15. Best wel pittig en ik ben daar al snel een 20 minuten tot een half uur mee bezig.

Ik moet eerlijk zijn soms heb ik er niet zoveel zin en leg ik vaak mijn gewichten en mijn Terraband  aan de kant. Als meer dan 6 jaar ben ik aan het revalideren en soms denk ik nu is het genoeg geweest. Ik heb het gehad. Maar wat ik geleerd heb is dat ik af en toe het mag laten hangen en dan moet ik even een shop onder de poep krijgen en dan ga ik weer verder. Wat ik heb geleerd is vooral in het begin maak je grote stappen maar dan gaat alles zo moeizaam en traag vooruit maar blijven geloven is belangrijk.

En ja ik weet het zal nooit meer worden zoals vroeger maar ik blijf gaan voor dat ietskes meer. De rolstoel, het evenwicht, … alle restletsels die zullen er altijd zijn en ik mag niet vergeten vanwaar ik kom. Helemaal locked-inn en verlamd vanaf mijn nek. Alles wat ik gewonnen heb heb ik gedaan op mijn eigen karakter en doorzettingsvermogen en wat ik nu win is gewoon extra.