Volker is donderdag voor 10 dagen op kamp vertrokken naar de Ardennen met de Chiro. Hij was heel zenuwachtig maar zag het wel zitten. 10 dagen spelen onder zijn vrienden Joren, Miklo, Tuur enz. hopelijk hebben ze goed weer. Vorig jaar ging hij ook op kamp en ik had een vrij dure luchtmatras gekocht maar na 1 kamp was ze stuk en ik vond het gaatje niet. Even rond bellen maar op dit moment gaan er vele kinderen op kamp en dan zijn er geen op veldbedjes of luchtmatrassen op overschot. Ik heb dan maar een nieuwe gekocht. Geen te dure bij Dreamland. Hij is vertrokken met kleren voor 10 dagen ik heb genoeg truien, broeken, kousen, shirts,… zijn was spullen en alles wat hij mee moet hebben. Enkel een kokosnoot is niet gelukt.

Verweest bleven Lander en ik achter en we hebben samen iets gegeten Lander een donut met suiker en een hotdog omdat hotdogs echt wel Lander zijn lievelingshapje is. Even tot rust komen en dan samen dingen doen even de taakjes afwerken want ik heb graag dat hun speelgoed opgeruimd is voor hij naar papa vertrekt. Speelgoed in de doos Lego’s op z’n plaat dingen die ze gemaakt hebben aan de kant in hun projectjesdoos enz. Nog even in bad en verse kleren aan, tanden poetsen en dan moeten we nog even werken in zijn werkblaadje voor rekenen. Gisteren waren zijn oefeningen niet zo goed en daarom spendeerde ik er iets meer tijd door elke oefening samen te maken. De timer opgezet op 10 minuten. Het liep niet zo goed en ik heb er willekeurig 5 oefeningen uitgenomen en nog even samen overlopen. Het is gelukt en volgende week doen we verder 3 dagen 10 minuutjes niet meer. De timer op dat is het eerlijkste en start. De oefeningen worden verbeterd door mij we bekijken het even samen en ik vraag of het goed ging of niet en vraag hoe het komt hoe die foutjes er zijn. Er word niet verbeterd door Lander. We leren uit onze foutjes maar we blijven niet hangen in iets negatief. Deze week ga ik nieuwe oefeningen maken optellen en aftrekken tot 100.

Voor de rest gaan we spatten met verf, kleien, spelen, Lander mag op de PC en ook ne keer langer dan een uurtje. Al zal Lander dan heel hard zijn best moeten doen. Want na een dik half uurtje geeft hij op en doet hij andere dingen. Vooral het bouwen van dingen vind hij super. Lander is heel creatief en is graag met zijn vingers bezig. Bouwen, tekenen, kleien daar geniet mijn kleine vent van. Lander zal wel even die rust kunnen gebruiken. Er is geen concurrentie in huis. Oma die komt eten maken zal heel de week zijn lievelingseten op tafel zetten. Rijst met gehakt in de oven, varkenslapje en de rest moet nog geplant worden. Maar woensdag gaan we zeker frietjes van de frituur eten.

Ik ben benieuwd bij Volker zo 10 dagen zonder schermpjes. Geen pc, tablet of GSM. Maar echt spelen buiten of in een tent, slapen in tenten. Op dit moment is er een bacterie aanwezig in de Ourthe dat darmklachten opleverd. Het Rotha-virus dat erin vertoeft is door het warm weer en te weinig regen. De beekjes geraken uitgedroogd, er is minder stroming waardoor de beestjes ijverig groeien.

Maar hopelijk heeft Volker de tijd van zijn leven en kan hij genieten van het weg zijn onder de vrienden. Het is elke keer weer als ouder moet je je kinderen wat losser laten. Nu gaan ze op kamp, ze gaan alleen onder vrienden frietjes eten of naar de film het is zo mooi om te zien.

Maar het doet ook wel pijn als mama terwijl je ook apentrots bent op je kleine grote vent. Zijn stem die omslaat, de sjot onder zijn poep wat maakt dat hij wat meer gaat groeien. De ene keer groeien ze rond de buik de andere keer schieten ze de hoogte in. Om dan op een moment te zien dat zijn lichaam wat raar overkomt. Zijn ledematen met armen en benen lijken te slungelen aan zijn lijf.

Als de jongens beginnen te vragen mama mag ik bij een vriend gaan spelen? Besef je als ouder het is zover de volgende stap is aangebroken. Ze worden groot en weet je binnenkort vragen ze mama mag ik eens opstap gaan op een avond. Het zal nog wel een jaar of 3  duren maar het is begonnen met de film met Ramon, een frietje prikken met heel de klas en nu is hij 10 dagen op kamp.

Ik weet nog steeds de dag dat hij geboren is alsook Lander hoor. Het staat in mijn geheugen gegrift. Het was bij Volker even schrikken want ik wist niet wat er ging gebeuren maar door de epidurale net op tijd kunnen en daar was hij maar geen pijn en bij Lander mocht ik van Jo de vroedvrouw die een man was mocht ik niet duwen en dat deed pijn. Maar of het veel pijn was dat weet ik niet al scoor ik bij Volker een 0 en bij Lander tja dat kan ik geen cijfer geven en is dat cijfer ook niet echt hoog.

Bij Volker lag ik 5 dagen in het ziekenhuis en bij Lander lag ik 4 dagen in het ziekenhuis omdat ik het beu was. Samen thuis met mijn kleine spruitjes thuis het was zalig. Na 12 jaar en 9 jaar zit ik soms nog steeds op mijn roze wolk en geniet ik van m’n kerels zoals mama’s dat kunnen. Als ze bij je aan tafel zitten en je ontlokt ze een verhaal ‘dat ze met volle overtuiging vertellen’. In mijn geval zitten we samen op bed of in de buurt van de zetel en snuffel of frutsel ik in hun haren,… Het zijn kleine gebaartjes die tellen en gebaartjes die ze een geborgen gevoel geeft en af en toe zeg ik tegen mijn jongens mama vind je leuk, mama vind je tof. Als je zegt ‘mama ziet je graag’ wat ik ook doe dan zeggen ‘seg mama ik weet dat wel ze ne’.

We zijn ondertussen zondag en op zondag komt mijn kleine vent naar hier en dan begint de quality time met hem en wat gaan we doen? Spelen, kletsen, hangen en genieten.