Zaterdag was het een drukke dag een bezoek van een kennis, bezoek van mijn zus en een bezoek van Yvette een goede vriendin die vroeger mijn baas was toen ik begeleidster was in de naschoolse opvang in de school van Volker. Het was nu wel een hele tijd geleden maar als we elkaar zien is het altijd een warm weerzien. Ze had een ongelooflijk mooi en leuk plantje bij waar ik direct een plekje voor wist. We hebben enorm goed bijgepraat. Over de tijd dat ze nog op school werkte, wat doet ze met haar tijd nu ze in pensioen is.

De positieve als de negatieve zaken in de school. We vertelden over het feit dat Lander en Volker groot zijn geworden. Volker die naar de middelbare school gaat. Ze vertelde me over Volker in de instapklas, Lander die startte in de instapklas. Het ziek worden en hoe de school de jongens hebben opgevangen,… Het was echt een warm weerzien.

Yvette heeft een zus die ook een beperking heeft en natuurlijk vraag ik naar haar. Haar zus die nu ook sinds 2 jaar op pensioen is heeft een goede invulling van haar dagen. Vroeger werkte ze als nachtbegeleidster in een internaat voor kinderen met een beperking. Nu gaat ze praten in scholen met een inleefspel. Als kind is ze zwaar ziek geweest waardoor ze een verworven handicap heeft. Ze stapt moeilijk, ze is een deel van haar handen verloren en heeft heel wat littekens. Yvette en ik begonnen te praten over ‘de blauwe parkeerkaart’. Op heel wat plaatsen geeft het je het recht om gratis te parkeren en het geeft je het recht om op de speciale parkeerplaatsen voor personen met een beperking te staan. Meestal hebben deze plaatsen een blauwe kleur en bevinden ze kort aan de in- en uitgang van de winkels of bepaalde gebouwen.

Yvette stoorde haar aan mensen die zomaar de kaart gebruiken. Ze gebruiken zonder schroom de kaart en de kaart is dan eigendom van een opa of oma die al enkele jaren overleden is of de persoon is al lang niet meer instaat om buiten te komen. Mensen denken dan vaak dat ze die kaart mogen gebruiken. Het is nu wel zo dat die kaarten op naam is maar er is weinig tot geen controle. Yvette was naar de winkel gegaan en prompt stond daar een man zijn boodschappen in zijn auto te laden. Yvette kan het niet laten en spreekt die man aan omdat ze al vaak met haar zus opstap was geweest en vaak geen plekje in de buurt van waar ze moest zijn. Vele plekjes zijn in dienst genomen door personen die geen kaart hebben of wel een kaart hebben die niet geldig is of als ze zelfs die persoon in kwestie niet bij hebben.

Ik zei nog tegen Yvette het is heel vervelend omdat sommige mensen die met bv.  krukken, een rollator stappen echt wel nood hebben aan die plaatsen. Ik zei zelfs dat ik persoonlijk vind dat Yvette meer recht had op die plaats dan ik. Buiten de ruimte voor de rolstoel kan ik nog wel vrij goed mijne plan trekken. En die 100meter die ik dan moet afleggen met rolstoel voel ik aan mijn armen tenzij ik volledig me laat ondersteunen door de wheeldrive.

Nu zijn ze bezig om alle kaarten er tussenuit te halen die niet meer geldig zijn. Personen die de kaarten misbruiken gaan eruit. Er komt een code op waardoor de parkeerwachters en politie kunnen zien of die persoon er al dan niet recht op heeft.

Het is een vreemd weekend vrijdag is Ben overleden een jonge man die De ziekte van Duchenne had. Ik leerde hem kennen op maandag toen ik nog naar Pellenberg ging. Ben was van Afrikaanse origine maar het was een echte schat. Hij heeft gewoon pech gehad dat hij net het lotje het getrokken van Duchenne. Zijn hart was zwak en was wachtende op een nieuw hart. Maar Ben zijn lichaam was moegestreden en Ben is zachtjes heen gegaan.

Het is de 2^de jonge persoon die dood gaat en die ik ken vanop revalidatie en toen vroeg ik me af ga ik nu ook vroeger dood? Zelf wil ik toch nog iets van een 30 jaar erbij aan breien.

Mijn leven is rijk gevuld met leuke mensen. Mijn zussen, broer, mama (oma), neven en nichten, tantes en nonkels, vrienden vriendinnen,… En ja ik heb hulp nodig maar ik zie dit niet als iets storend of negatief. Als de gezinshulp komt of de poetshulp dan help ik mee met de opruim, of dan plooi ik mee de was. Sinds enkele weken heb ik een Vileda en kan ik deftig met nat kuisen als ik of de jongens iets smossen. Maar nu is het zondag en straks komen mijn 2 kerels thuis en dan gaan we er samen iets leuk van maken. Deze week ga ik ook Volker zijn valies inpakken want mijn grote vent gaat op kamp met de Chiro en Lander blijft dan 10 dagen thuis verdeeld over een paar dagen bij zijn papa en dan ook nog dagen bij mij. Ik heb als reuze plannen met Lander.