NAH en toch een mama zijn

Je heb de theorie en je heb het in de praktijk de pubertijd. Er zijn al heel wat woorden over geschreven en over gezegd en ja mijn 12 jarige zoon zit er middenin.

Zijn stem schiet soms vaak de hoogte in, hij heeft een groeispurt, hij is opstandig, zet een grote mond op, is soms wat onhandig, Ja het is zover die pubertijd. Maar ik wil ook benadrukken hij heeft heel veel goede momenten en super kwaliteiten die hij ook laat zien.

Soms is het wel grappig maar ik hoop dat het snel overgaat. Want het is soms zo vermoeiend. Hij is groot, lief, schattig, kwaad, verdrietig, maar o zo Volker.

Soms is het wel heel grappig en moet ik erom lachen en andere keren gaat hij zo hard te keer en zegt hij de meest vieze woorden. Hij gebruikt woorden waarvan hij de zelfs de betekenis niet weet. Die keren vraag ik hem weet wat het wilt zeggen tot hij heel verlegen zegt neen, ik weet het niet. Als de gemoederen bedaard zijn dan leg ik het uit en geef ik zelfs een voorbeeld. Keer op keer zegt hij dan sorry.

Op zich moet hij geen sorry zeggen Maar hij moet toch een sorry zeggen om duidelijk te zijn dit is niet ok.

Dingen doen zonder na te denken over de gevolgen. Waarbij smossen, over consumeren (bv. een flesje drank open voor het slapen gaan en dan niet sluiten. Pakjes van snoep, koek, open trekken en dan ze niet deftig meer kunnen sluiten.

Slaan met de deuren, roepen, steeds dingen herhalen en steeds zingen op hetzelfde ritme. Zo vermoeiend. Ach ja pubers.

Het rare is het veranderd traag en plots sta je ervoor alsof je voor 1 blok puber staat en waar dat je de omvang niet kunt inschatten.

Als ouders sta je er meestal met 2 voor en kan je bij elkaar eens ventileren maar als je een alleenstaande mama bent net als ik dan draag je dit alleen. Soms denk je dan wel eens wanneer stopt het nu maar het laatste en het beste wat je kan doen (of ik doe) is hem erop wijzen dat zijn gedrag niet kan en welk gevoel het je geeft. Wat ik ook doe is hem gewoon zeggen hier ga ik niet op in en ik negeer hem. Want pubers willen heel vaak gewoon een beetje meer aandacht. Wat ik wel doe is hem af en toe zeggen hoe tof iets is wat hij doet of als er iets positief is dat zeker en vast ook zeggen. Ik zeg ik hem vaak dat ik hem heel graag zie en wat hij goed doet en hem hiervoor ook belonen met een complimentje.

Soms zegt hij dat ik zijn broer liever heb dan hem en dit blok ik direct af en zeg hem direct neen jongen ik zie jou en Lander super evenveel graag. Jullie zijn het beste wat me is overkomen. Soms zitten we aan tafel en vertellen we leuke dingen over elkaar en zeker over de positieve dingen die we hebben meegemaakt. Ook de leuke momenten van toen zijn papa en ik nog samen waren. Want ooit waren we met zijn vieren. Zijn geboorte, zijn eerste verjaardag, zijn eerste schooldag in de kleuterschool, de leuke momenten in het ziekenhuis tijdens mijn revalidatie, dit doe ik vaak met de 2 jongens. De bezoekjes aan een pretpark toen ik nog rond liep en Volker en ik die supergraag in een achtbaan zaten, Samen elk jaar naar Plopsaland, Plopsa Indoor of Plopsa Coo de achtbanen en andere leuke attracties super toch. Toen was die pubertijd ver te zoeken en dacht ik dit komt er niet aan maar dan is het ineens april, mei, juni 2017 en zit ik er middenin.

Lander die het vaak wat moet ontgelden. Lander verzet zich hier tegen maar hij is vaak niet sterk genoeg. Volker is groot en krachtig en al 12 jaar en Lander is klein en pas 9 jaar en er zit natuurlijk een groot verschil op.

Volker zegt soms ja, maar Lander mag dit of hij mag altijd eerst. Ok maar kijk ook naar de leeftijd Lander is 9 jaar en jij 12 jaar. En ja soms krijgt Volker voorrang en soms krijgt Lander voorrang ieder op zijn beurt.

Maar waar ik me nu aan optrek zijn die lieve vele zachte momenten die hij heeft maar deze komen pas als ik even boos ben geweest en waar ik hem eens ferm op zijn plaats zet. Dan schiet hij in heel zijn emotie weg en na 10 minuutjes komt hij terug en vraagt hij mag ik terug. Natuurlijk mag hij terug ik heb gezegd ga naar je kamer om even te bekomen want een puber zet je niet op straf. Neen een puber zet je even uit zijn omgeving zonder prikkels. Zo kunnen Lander, Volker en ik even rustig worden en wat stoom aflaten. Zo gaat Lander even op de pc, Volker moet van mij even naar de kamer in heel zijn kwaadheid en moet hij even gaan lezen of Darwin knuffelen en ik ga even aan tafel zitten met mijn handen in het haar en denk ik neen, Inge laat alles betijen en het zal wel beteren. En zo lukt het wel. Soms vraagt Lander om een spel te spelen en dat is dan zalig om te doen en als Volker wilt meedoen mag hij zeker meedoen.

Maar andersom vragen we aan hem sowieso om een spel mee te spelen maar dan alleen als hij zin heeft en als ik het vraag voor een beetje tijd met hem alleen door te brengen dan is de voorwaarde enkel als Lander meedoet.

Pubertijd

Puber: het is een zelfstandig naamwoord de puber. Het is de periode waarin meisjes en jongens zich tot volwassenen ontwikkelen. Ze worden geslachtsrijp en ontwikkelen zich mentaal tot volwassenen. In het algemeen valt de puberteit tussen het tiende en achttiende levensjaar.

Puberen: is een ook werkwoord ik puber, jij pubert, wij puberen gepuberd (volt.deelw.), Het is het proces dat een jongen of een meisje doormaakt naar het volwassen worden.

Het is een periode/ proces wat elk kind doormaakt al is het bij de ene al iets feller als bij de andere en nu denk ik amai dit is een zware periode maar al bij al valt het wel mee omdat Volker ook heel veel leuke momenten heeft en als ik alleen met hem ben dan kan je echt wel praten met hem, over hem en alles van alles wat.

Het is wel heel vaak dat kinderen of jongeren die in de pubertijd zitten enorm ik denkend zijn en ze hebben vaak minder binding met anderen.

Papas en mamas zagen.

Broers en zussen zijn overbodig.

Vrienden die anders denken en doen zijn vervelend

Als jij iets krijgt moet ik ook iets krijgen

Vandaag was wel een heel gespannen dag voor mijn grote jongen en ik kan het geloven. Er is zijn pubertijd maar ook zijn laatste dagen in de lagere school. Want volgend jaar start hij in de middelbare school. Je zou voor minder wat op de tippen van je tenen lopen. Hij weet niet zo goed waarop en waaraan en ik ben blij voor hem dat papa volgend jaar de eerste schooldag mee naar school gaat. Hij moet dan zeker niet alleen gaan.

Lander schuift morgen voor 1 dag door naar het 4^de leerjaar bij meester Wout en de kinderen van het 2^de leerjaar schuiven door naar het 3^de leerjaar en aangezien dat Lander in een graadklas zit komt hij zijn oude vrienden terug.

Maar voor Volker zoals ik al zei hij doet de overstap naar de middelbare school. En hij hij mag morgen nog een gaan helpen in de kleuterschool waar hij in september 2006 is gestart bij juf Inge.

De Vakantie komt er nu aan en ja we gaan op vakantie en volker gaat met de Chiro op kamp. Dinsdag zijn Wouter en Kristof de leiders van Volker hem komen uitnodigen om mee te gaan. 10 dagen met de tent kamperen. Hij kijkt er naar uit.

In augustus zijn we even naar Nederland op vakantie en de rest van de vakantie moet nog worden ingedeeld. Maar nu de jongens wat meer hier zijn ga ik wat structuur brengen.

We zien wel wat het geeft en we zien hoe het gaat lopen. Ik ga hier zeker niet zitten als een sheriff maar als een mama. Ik ga mijn jongens enorm aansteken om dingen te doen en ik ga zeker en vast dingen doen met hen werken met verf, klei, woorden, cijfers, of gewoon genieten van spelletjes.

We zijn gebeten om te weten en ik ben van plan om een paar testjes te doen met hen. Geen gevaarlijke maar gewoon leuke testjes. Wie weet laten we nog eens snot maken of bij een rauw ei haar eischaal te laten verdwijnen zonder dat het ei stuk gaat