Wat een enge nacht heb ik achter de rug. Ik heb iets gedaan wat ik nooit doe. Tja op mijn schapje boven mijn bed waar mijn wekker staat, water voor de medicatie staat en waar er mijn medicatie en een telefoon lig moest ik die nodig hebben. Ik werd wakker helemaal in paniek omdat de droom die ik had echt vies was. Echt vies bedoel ik met ‘het kwam zo uit het niets’. IK HEB WATER GEDRONKEN!!! Om alles even door te spoelen.

Ik werkte nog in een instelling voor bijzondere jeugdzorg in een leefgroep en ja zoals altijd loop ik nog steeds rond in mijn dromen. Ik ging werken wat mijn partner en ik hadden een verschrikkelijke beslissing genomen en ik moest dit melden op mijn werk. Mijn partner en ik hadden besloten om elk onze eigen weg te gaan. We gingen scheiden na een relatie van bijna 17 jaar waar waarvan bijna 15 jaar huwelijk. Ik vertelde dit op mijn werk aan mijn hoofdopvoeder en aan mijn directie en ik was helemaal mezelf niet meer. Ik zat vol verdriet en ik moest dit nog zeker een plaats geven waarbij ik vroeg of ik een tijd thuis kon blijven om alles te regelen maar vooral om alles een plekje te geven.

Ik werd helemaal in de war wakker en vroeg me luidop af ‘waarom droom ik dit nu?’ Darwin die aan mijn voeten lag te slapen kwam direct dichter bij en deed er alles aan om me te troosten. Wat een zalig beest die poes van mij. Darwin vertoeft al een ganse dag bij me alsof ze wilt zeggen ‘ik ben er voor jou.

Het is nu meer dan 3 jaar geleden dat ik de deur dicht trok achter mijn relatie en toch spookt het afscheid nog door mijn hoofd alsof het gisteren was.

Gelukkig heb ik nog steeds de jongens dicht bij me die ik door en door graag zie al is die grote kampioen toch wel nen kerel hoor. Het kereltje dat veranderd in een puberend monstertje die weet me te raken. Vandaag zei hij waarom bel jij ik heb dat niet gevraagd. Dan maar gezegd moet ik dat vragen aan jou? Ik doe dit omdat ik je mama ben en ik wil weten hoe het met je gaat en ik vraag hoe is het met je zij. Woensdag had hij een zwerende wonde dat vol etter zat en ik heb dit opengedaan en op wonde ontsteking werende zalf  gedaan. Vandaag zou het al een pak beter zijn volgens hem maar morgen weet ik het zeker als ik het zie.

Maar die enge droom die ik had is het omdat ik vroeg aan mijn partner waar ik vroeg hoe gaat het met de wonde en nooit een antwoord kreeg. Al krijg ik vaker wel een antwoord. Maar als het over wondjes of ziektes gaat krijg ik nooit een antwoord of een relaas over het gebeuren. En dat dat is enorm pijnlijk en tijdrovend want zo gaat er heel wat tijd verloren. Vandaag deed ik al geen moeite meer om het te vragen en kan ik morgen dan de dokter bellen om raad te vragen, neen want het is weekend. Ach, het is een typisch mannelijk trekje want vele mensen van de mannelijke soort hebben deze kwaal. Ze kijken er een beetje over en zien niet steeds de ernst ervan in. Mijn broer zou bv. zeggen: ma Inge zo erg is dat toch niet dat komt wel goed. Maar ik zie of voel precies de pijn op iemand zijn gezicht staan of als je als mens ergens tegenaan loopt dan roep ik mee auw terwijl het pijnlijker klonk dan dat het was. Ik wil hier zeker niet met stenen gooien maar het is soms een gevoel dat ik heb. Mensen moeten zich zeker niet aangesproken voelen maar soms is het leuk om ook eens met de mama’s rekening te houden en mama’s zijn daar gewoon grote watjes in.