Zondag 2 april 2017

Ik probeer elke dag een stukje te schrijven en als mijn stukjes lang genoeg zijn dan post ik ze daarom schrijf ik de dag erboven

Zondag

Een fijne dag

April is goed van start gegaan met een paar grapjes van de jongens. Zaterdag 1 april is een hoog dag voor kleine kerels met heel veel grapjes in het verschiet maar als volwassen persoon ga je daar een beetje aan voorbij. Allee ik heb dat gevoel toch voor mezelf. Het was een zondag om U tegen te zeggen om 7 was Lander al wakker en om 7.15 was Volker al van de partij om te vragen om een camionette van de A-Team na te maken uit Lego. Gisteren had hij al 1 gemaakt maar we denken dat Darwin in de nacht die heeft stuk gemaakt. Hij was enorm teleurgesteld van wat er was gebeurt en hij vroeg mijn hulp. Gewapend met een foto op internet via mijn GSM zijn we gestart. Volker liep af en aan met blokjes die ik wel eens nodig zou hebben. Samen zijn we beginnen zoeken want we hadden een strak plan. Zwart, grijs en rood de basis kleuren kwamen erin voor, de deuren waren niet de deuren waar we van droomden maar het is roeien met de riemen die we hadden. Het resultaat mocht er zijn maar Volker is blijven puzzelen tot het model dat er nu is en wie weet krijgt hij nog meer uitstraling. Gelukkig zal hij hem nu beter parkeren zodat Darwin hem niet stuk kan doen.

Hij had beloofd om naar de Chiro te gaan maar deze morgen zei hij ineens dat hij geen zin had. Ik zeg niet steeds dat hij moet gaan maar zo 2 of 3 keer per jaar kan dit. Het is nu vakantie en waarom niet even gewoon thuis bij Lander en mama.

Deze middag ben ik even op de zetel gaan liggen omdat ik echt kroket was en na 1.30u dutten was ik een nieuwe mens. Als ik vroeg uit bed moet 6 uur met de verpleging slaap ik nog even bij in de ochtend terwijl de jongens nog even slapen maar deze ochtend waren mijn prutsen vroeg wakker dus een ochtend dut zat er dus niet meteen in.

Maandag

Toen bedacht ik…

6 jaar geleden deze periode lag ik in een coma en waren er veel zorgen. Maar wat ik toen niet wist was over 2 maanden ging ik naar een revalidatiecentrum. Ergens eind mei begin juni 2011 was het zover. Maar eens in Pellenberg moest ik op de kamer eten omdat ik niet uit mijn bed kon. De jongens of diegene die op bezoek was moest me eten geven. Omdat ik mijn handen en armen niet voldoende kon bewegen. Eens ik dat kon vloog ik naar de dagzaal en werd mijn eten in mijn mond gestoken. Maar naar mate de tijd verstreek kon ik meer en meer zoals terug mijn ene hand en arm bewegen en dan mijn 2 handen. Ik kreeg wat meer vrijheid en ik mocht gaan eten in de eetzaal. Dat is het zaaltje waar de mensen aten die al zelfstandiger waren. Het was een hele overwinning om daar te geraken. Eerst was ik wat onwennig want er zaten heel wat mensen met een verworven handicap al dan niet zichtbaar. Er waren personen die stapten als personen in een rolstoel al dan niet tijdelijk. Ik was denk ik de enige die geen uitzicht had op zelfstandig stappen ook al wou ik dit zo graag. Want zei ik niet tegen iedereen ge gaat eens zien wat ik kan want ik ga stappend naar huis (niet dus).

Ik probeerde contact te leggen met iedereen en enkel met 2 vrouwen had ik het moeilijk. Wat ik ook deed ik kreeg geen contact met die persoon. Die persoon lag wel bij me op de kamer maar contact was er niet. Er was een andere vrouw waar dan wel contact was. Heel veel contact maar het was zo uitzichtloos en enorm vermoeiend omdat ze steeds babbelde. Van s’morgens als de gordijn open ging tot s’avonds als de gordijnen toegingen. De gordijn niet alleen aan de venster maar ook de andere privegordijn of patiëntengordijn. Nu tja ‘niet erg ik lag op een gang met vele kamers’. Vaak was ik aan het praten met mensen en vroeg ik hoe het met hen ging en of ze op weekend gingen terwijl ik zelf moest blijven. Vele babbels later en momenten waar ik mijn zorgen even aan de kant kon schuiven. Even weg van die verdomde waarheid. En nu nu weet ik wel een pak beter. De realiteit was er en beter beter ging het er niet op worden en toen wou ik dit echt niet nu nog steeds niet maar het is er.

Ik ben nu 6 jaar verder en zelf kan ik de zin ‘ik ben een persoon met een handicap’ niet uitspreken over mezelf. Ik heb een beperking niet meer en niet minder en vaak zeg ik nog er nog eens bovenop mijn verstand werkt nog aan 100%. Als mensen nog eens alles uit handen willen nemen dan zeg ik ook nog eventjes ‘ik kan dat ook ze ne’.

Ik denk dat het nooit zal wennen want ik mijn hoofd weet ik wat het is om rond te stappen en de dingen te doen die ik graag doe. Al moet ik nu zeggen Inge je leven is er niet armer op geworden. Ik bedoel dan niet financieel want daar heeft niemand zaken mee. Maar op gebied van levenswijsheid is dit toch een grote les geweest.

Ik heb geleerd dat ik maar een klein pluimpje ben dat fladdert van de ene naar de andere plaats. De ene keer word je in een hand gelegd en kijken de mensen verwonderd naar dat kleine donzig ding. Andere keren kom je op de schouder van iemand terecht en word je er vanaf gemept en fladder je teleurgesteld verder.

Ik geniet samen met de jongens van een gezelschapsspel, een leuke babbel en de vele toffe ongedwongen momenten. Zoals de kietel momenten waar groot als klein steeds intrappen (ook ik).

Ik geniet van momenten als er speelgoed staat maar enkele keren moeten ze wel opruimen.

De paashaas is geweest en ze genieten nu van hun speelgoedje Lego Dimension is zoiets als WIIU Infinety maar dan van Lego. Het was wel grappig op het ding staat een cirkel in Lego een soort portaal en Lander vond het iets te moeilijk en hij had zijn vliegtuig om ineen te steken en Volker was langs geen kanten te bespeuren en mama mocht het ding ineenzetten. Niet moeilijk maar ook niet gemakkelijk maar enorm veel blokjes. Er zaten ook 2 mannetjes bij en een voertuig. Gandalf uit Lord Of The Rings en Batman met zijn auto. Toen ik Batman ineen zette kwamen de ogen niet op de plaats waar ze hoorden en zag je ze niet Volker vertelde me dat dit normaal was en dat die in de film licht gaven. Wat doe ik ik maak een donker plekje in mijn hand want ik dacht nu echt dat die ogen een glow in de the dark effect gingen hebben. Volker zei me nog mama jij kan zo een domme opmerkingen maken een beetje naief bijna. In de film geeft dat licht niet hier het is maar speelgoed.

Woensdag

Inkopen

We zijn kleren gaan kopen samen waren we gepakt gezakt met een nieuwe lading kleren. Volker wordt zo een grote kerel en heeft de grootste maat van broek bij de jongens en Lander iets minder dan een 140. Elk 3 T shirts, 2 truien, 2 broeken, 3 boxershorts en elk een short. Ze moesten elk de broeken en truien testen en passen want Volker zit bv. op de rand van de grote jongens of jonge mannenbroeken.

1 ding was zeker het was saai, al waren we eerst in de Quick gaan eten en waren we langs De Standaard boekhandel gegaan.

Donderdag

Druk druk druk

Alles liep in het honderd vandaag. Poetshulp kwam niet zoals gewoonlijk niet op vrijdag om de 14 dagen. Maar deze week op donderdag en normaal in de voormiddag stond er op papier maar die persoon is pas om 13uur binnen geschoven. Kine om 9.30uur werd verschoven zonder mijn weten om 10.30uur. Alles is beginnen schuiven en het is donderdag dus dat is ook lavementdag vandaag. Alles begon zich te overlappen en we niet zo tevreden. Het werd ineens zo druk in mijn hoofd en in huis omdat iedereen begon binnen te lopen en het overkwam ons allemaal een beetje.

De dag was nog niet begonnen of de jongens waren al druk gestart. De ene plaagt of pest de andere en omgekeerd, de ene is snel boos en slaat met de deur of is niet meer voor rede vatbaar en ik laat het eerst over me heen gaan maar op een moment is de emmer vol en maak ik me boos en hoop ik morgen heb ik nog een dag. S’morgens zeg ik hen dan niet zo een dag als gisteren maar dit lukt tot na de middag.

Vrijdag

Wat een super dag gezinshulp mijn jongens en veel werk. Samen hebben we opgeruimd en alles weekend klaar gemaakt voor mezelf omdat ik alleen ben en ok er wonen hier ook jongens maar een tafel met blokken dit hoeft niet.

We hebben lekker gegeten en we speelden een spel ook keek ik met Lander naar de film Fantastic Beasts. Wat goede afsluiter is van de eerste week van de vakantie.