Het is een rustige zondag en een warme zondag met een stralende zon en een zalige warmte op je snoet. De jongens zijn dit weekend bij hun papa en ik zit hier even rustig wat tijd voor mezelf in te vullen. Voor een keer zit ik aan de pc op een zondagmiddag want als de jongens er zijn dan krijg ik geen kans om op de pc te komen. Ach, dat is niet zo erg want computertijd is niet zozeer mijn ding meer. Vroeger toen ik jong en speels was dan kon ik uren spelen. Het verminderde met mijn jongens te krijgen en het vermeerderde toen ik thuis kwam van revalidatie en nu zit ik aan mijn dieptepunt.  Computertijd laat ik aan mijn jongens over.

Vroeger speelde ik spelletjes zoals Tony Hawk Pro Skater, Ik vond spelletjes leuk waar ik dingen moest bouwen bv. RCT 1 & 2 waar ik de baas was over een pretpark. Achtbanen en andere attracties bouwen en zorgen voor het onderhoud, promoties en een inkomen zoeken dat deed ik graag. Maar een niet te te kloppen spel was De Sims. Eerst vond ik het maar zozo maar ineens bekroop het spel me en ik was vertrokken. Na de 1^ste Sims kwam 2, 3 en 4. Maar 4 kwam uit toen ik al ziek geworden was en ik heb heel lang nagedacht of ik me erin ging smijten en uiteindelijk heb ik het gedaan maar zeker niet zo fanatiek als de rest van de spellen. Ik kocht de basis en ik kocht enkel een paar uitbreidingen en alleen als ze er tof uitzagen en als ik er iets mee was voor mezelf en dan nog. De jongens spelen het wel eens maar die spelen nu vooral Minecraft en zo minigames op het net. Ook spelen ze op de WIIU.
Lander speelt graag eens op de PC maar het zal zijn leven niet beheersen. Volker is een heel ander ventje die springt voor dat schermpje en als je hem laat doen zit hij er 2 uren later nog voor. Niet altijd om te spelen maar hij kijkt ongelooflijk enorm veel naar filmpjes. Windkracht 10, Spoed, … muziekclipjes en niet naar muziek van nu maar muziek van toen die hij tegenkomt in een film en dat zijn dingen die hem ook boeien. Ook zoekt hij dan alles op over die persoon. Zo is het een tijdje Michael Jackson geweest en nu is het Chuck Berry. Het is wel leuk om eens te zien maar ik heb zoiets van dat er ook grenzen zijn op tijd op de computer en dat ze ook andere dingen doen. Spelen alleen en samen, lezen, praten, gewoon samen dingen doen dat lijkt mij een fantastisch iets als je dat kan meegeven in de opvoeding van een kind en dat probeer ik te doen met mijn jongens. Soms vinden ze dat mama aan het zeuren is maar dat is nu eenmaal het lot van een mama of een papa als je je kinderen iets laat doen dat ze niet zo fijn vinden bv. lezen of praten.

Praten met mijn 2 kerels is een hele opgave ze vinden het moeilijk om op hun poep te blijven zitten en als je ze mee hebt voor een babbeltje dan zijn we vertrokken voor een fantastisch overzicht van de kerels je start met een normaal hoofd voor je en naarmate de babbel vordert zie je zijn rug zijkant, poep, benen en voeten op allerlei manieren. In het begin vond ik dit vreselijk maar nu ben ik blij dat ik ze bij me heb en dat ze iets terug zeggen.

Ach het zo zijn er vele dingen die spelen bij de opvoeding van je kleine spruiten maar het is belangrijk dat je naar ze luistert en omgekeerd, kinderen hebben leiding nodig geen dominant gedoe maar gewoon iemand die hen duidelijk kan maken wat kan en wat niet kan, doe samen dingen en daarom niet altijd uitstapjes maar gewoon samen een spel of gewoon samen thuis zijn. Ook zeg ik vaak aan mijn jongens ik ben blij dat je er bent.

Lander vindt het fijn om samen op bed te liggen en te lezen en Volker heeft graag dat ik hem plaag als hij TV kijkt.

Mama zijn dat is nu eens het beste wat me is overkomen. Mama zijn van 2 fantastische jongens Lander en Volker. Ik weet waarom ik gevochten heb na dat ik ziek werd in 2011 ‘GEVOCHTEN VOOR MIJN 2 JONGENS DIE IK WIL ZIEN OPGROEIEN’. En nu ben ik hun mama en wat een mama! Een mama die ondanks de dingen die ze niet kan er het beste van probeert te maken en soms hoort het erbij dat je je grenzen duidelijk moet verleggen en het is soms balanceren op die grens en keer op keer ga ik iets verder. Nu zou ik graag eens naar de Zoo gaan met de trein met mijn spruiten want daar is er heel wat veranderd sinds ik er stage heb gelopen in het schooljaar 1997-1998 en de laatste keer  was Volker een kleine vent Lander een peuter en Kai-Mook

 (2009) een kleine olifant en ik ik liep nog rond.