De permanente blaassonde is weg en ik kan terug sonderen. Donderdag werd ik verwacht voor een  dagopname in Gasthuisberg want 2 weken geleden hebben ze mijn blaas gesloten. 2 weken zat ik met een permante blaassonde en ik heb het geweten mijn lichaam die steeds in gevecht was met het vreemde buisje was niet zo een leuke ervaring het deed pijn en constant knelde het ergens of zat het ding verstopt. Ik word nog een echte verpleegkundige want ik weet nu hoe ik een blaas moet spoelen en hoe je een dagzak aan een nachtzak koppelt, spuitje zetten. Het is niet zo fijn om zo een dingen te weten maar soms is het gewoon handig om te weten. Maar het graag doen, neen dat is werk voor een verpleegkundige vind ik. Sommige dingen durf ik gewoon niet want stel je voor dat ik mezelf pijn doe.

Ondertussen zijn we zaterdag en ook al moet ik nu om de 4 à 5 uren sonderen ik neem het er gewoon bij. Om 6 uur, om 10uur, 14uur 18 uur en rond 21 uur voor ik ga slapen. Rond 2 s’nachts doe ik het ook nog eens en dat valt wel mee ik heb het voordeel ik moet niet uit mijn bed komen ervoor. Ik heb het voordeel dat ik mijn bed niet moet uitkomen. Alles staat klaar voor de nacht een urinaal, doekjes, een kompres, een sonde en dan gewoon lichtje aan en gewoon doen en 2 minuten lig ik al terug op mijn warme plekje. Op dit moment zit ik tussen 350 en 500ml en hoger dan 500ml mag ik niet gaan.

Ik ben blij dat het achter de rug is en dat ik terug kan vooruit kijken en dat ik me geen zorgen moet maken om een natte broek. Het geeft me weer wat meer zelfvertrouwen en zo durf ik ook wat meer buiten te komen want ik moet me geen zorgen meer maken. Het enige wat in mijn standaarduitvoering heb in mijn rugzak is doekjes, een lege fles, een plassonde en het enige wat ik wat ik moet doen is het protocol van het sonderen volgen. En dat is niet zo erg moeilijk. Het sonderen duurt even lang als een normaal toiletbezoek.

Ondertussen is de pijn bijna weg en vind ik mijn plekje terug. Want gaan slapen met een nachtzak om te plassen en gedurende de dag een dagzak. Ik moet zeggen je bent nooit gerust want stel je voor dat dat ding begint te lekken of dat alles losschiet of… Het is voorbij al weet ik als ik in opname ga in het ziekenhuis dat ze dat heel snel kunnen terug plaatsen. Maar daar denk ik nu even niet aan.

24 december het is kerstavond en ik ga niets doen deze avond gewoon een rustige avond tegemoet en morgen gaan we lekker eten. De jongens zijn bij hun papa en ze zullen wel een leuke tijd hebben.

Volgende zaterdag 31 december komen ze terug en ik ga ze heel hard knuffelen. Samen gaan we dan een weekje nieuwjaar vieren met koekjes bakken, spelletjes, cadeautjes,… en ik heb beloofd dat we samen naar het vuurwerk gaan kijken.