|
Ik
dacht even over iets anders te schrijven maar dit moet even van mijn
hart. Gisteren moest ik naar Pellenberg bij mijn revalidatiearts en
het was niet ok. Gelukkig had ik mijn gezinshulp bij die me de nodige
ondersteuning kon geven en zeker een schouder om op te huilen.
Bijna 3 maanden geleden kreeg ik te horen dat ik niet meer welkom was
voor de ambulante revalidatie op maandag. Van de ene op de andere dag
stopte mijn revalidatie. Ook al heb ik thuis een goed team waar ik
kan op terug vallen, in Pellenberg legde ik de basis. Stappen met
ondersteuning, zelfstandig in en uit bed komen met een transferplank
en dan zonder,
de basis kreeg ik in Pellenberg maar met Annemie en
haar team werd alles wat soepeler en eleganter gemaakt. Alle hoop is
nu echt weg misschien mag ik 6 weken op ambulante therapie met een
multidisciplinair team achter me aan. Ik weet niet of het kan
opbrengen om me weer 100% in te zetten. Ik heb het gevoel dat ik ben
opgegeven.
Mevrouw
Inge je zal heel je leven
de
stempel op je neus hebben.
Je
bent een persoon met een beperking!!!
Ik
wil of wou die stempel niet ik ben en wil gewoon Inge zijn.
Geen
discussie maar het was stop.
-
Inge je hebt ossificaties in je bekken en knieën.
Ja,
wat doen we ermee?
-
Inge je hebt calcificaties en een ontsteking van de slijmbeurs in je
schouder.
Ja,
wat doen we ermee?
-
Inge je werd behandeld met DryNeedling.
Ja,
kan dit verder gezet worden?
-
Inge je hebt een ontsteking in je achillespees.
Ja,
wat doen we eraan?
Op
al mijn uitingen werd er negatief gereageerd. Ze gaan me heel lang
niet meer zien in Pellenberg denk ik. Want uiteindelijk hebben ze
gezegd Het is voor ons gedaan zoekt het zelf maar uit.
Er
werden geen perspectieven meer gegeven i.v.m. pijn, het verder zetten
van bepaalde zaken bv. de dryneedling want buiten Sabien ken ik
niemand die dat kan. Dus behandeling stopgezet.
Het
was heel bizar maar door met een paar naalden een paar triggerpunten
aan te prikken had ik minder pijn en kreeg ik meer beweging in mijn
schouder en nek.
De
achillespees: de pijn is er maar een gerichte behandeling gaf ze me
niet.
Moet
ik nu zo verder de rest van mijn leven?
Ik
ben kwaad buiten gegaan met vele vragen waar ik van hoopte dat ik
antwoorden ging krijgen. Het enige wat ze zei was de revalidatie
stopt hier. En wat denk ik er zijn ook nog andere dingen die
belangrijk zijn. Moet ik nu alles zelf uitzoeken? Een dokter voor
mijn bekken, een dokter voor mijn knieën, een dokter voor mijn
blaas, een neuroloog,
Het is gewoon simpel dat er 1 dokter is die
van alles op de hoogte is en die dit kan opvolgen. Maar op dit moment
ziet het er naar uit zoek het zelf maar uit.
Inge
je was erg ziek , waardoor je een zware beperking opliep, je hebt
heel veel klachten,
ZOEK
HET ZELF MAAR UIT
Ik
geloofde zo hard in het ziekenhuis in de dokters maar dit heeft me nu
een wrang gevoel en moet ik nu opzoek naar een nieuwe
revalidatiearts? Want in die van mij geloof ik niet meer. Want ik heb
geen toekomst meer gekregen.
Een
toekomst dat is nu net iets wat ik nodig heb. Ik zie wel verder maar
ik moet het voor mezelf even op een rijtje zetten.
|
