Volker
had laat beslist om op kamp te vertrekken met de Chiro. Pas bij de
infoavond was hij zeker en zei hij ik ga want het thema is Indiana
Jones.
Maar
dank zij mijn late beslisser zijn we naar de 'Harry
Potter: The Exhibition'
gegaan. We gingen dit zeker
doen maar om de vakantie te breken koos ik om dit nu te doen geen
rekening houdend met het kamp.
Ik kocht mijn tickets regelde alles vervoer, een
helpende hand en
natuurlijk Volker en Lander
en die
moeten vooral kind kunnen zijn.
We
zijn samen met Robin en Brecht vertrokken en het was geweldig we zijn
wat vroeger vertrokken om zeker op tijd te zijn en zo konden we daar
ook iets eten. Er is daar een klein pleintje met
heel wat restaurantjes en cafes Bruparck The Village. Daar zijn we
naar de Quick geweest samen met de 4 jongens. 4 Magicboxen en een
Giant menu stond er op de menu en de jongens hebben heel goed
gegeten. Tegen 13u zijn we naar Paleis 2 gegaan.
Wat
een gigantisch gebouw met enorm veel trappen maar met een enorme
inzet voor mensen met een beperking. Een hellend vlak, een paar
voordelen om voorrang te krijgen en toch wel vriendelijke mensen.
Volker
en Lander waren enorm zenuwachtig en toen kwamen we binnen in de
betoverende wereld van Harry Potter. De trein van Hogwarts, de
Sorteerhoed waar Lander werd gekozen om gesorteerd te worden in zijn
afdeling. Griffindor brulde de hoed uit Lander was apetrots dat
hij in de afdeling van Harry Potter zat. Volker werd niet gekozen
omdat er een mevrouw was die steeds voor zijn neus hing. Maar broers
zitten vaak in dezelfde afdeling dus Volker en Lander zijn 2
Griffendor kerels.
In
de volgende zaal ging iedereen apart door en was er geen grote groep
meer we gingen door als ons groepje 4 jongens en ik erbij. Volker
ging van links naar rechts en zocht Dobby de huiself en ik was
vooral aan het kijken naar de kleine snuisterijen van heksen en
tovenaars. De vliegende sleutels vanuit film 1, toverstokken,
Volker was super blij dat ik Dobby had
gevonden en ik had
dan ook een foto getrokken met Volker zijn grote kleine vriend. Mijn
2 kerels konden ook plaats nemen in de zetel van de reus Hagrid.
Volker en Lander waren 1.30u bezig met de magie van Harry Potter en
natuurlijk eindig je ook in de Harry Pottershop op het einde. Ik had
Volker en Lander verwittigd dat ze niet echt iets gingen krijgen. De
toverstokken lagen rond 45
en dat vond ik erover.
Ze
hebben iets gekregen maar het was iets voor hun allebei, een
sluipwegwijzer en Hedwig de sneeuwuil van Harry Potter. Nu dat Volker
op kamp is en Lander bij zijn papa, liggen auto en Hedwig bij me op
bed omdat ik moet babysitten.
Het
was de allereerste keer dat ik naar zo een event ging
als rolstoelgebruiker. Ik werd geconfronteerd met de voor- en
nadelen. Aan de ingang moest iedereen zijn rugzak laten zien en werd
er gezegd dat ze de rugzak in de daar
voorziene kluisjes moesten zetten Inge niet. Met
een blaassonde kom je niet ver, he. In het begin ging alles aan me
voorbij gelukkig waren Robin en Brecht er om mee de jongens in het
oog te houden. Ik stond achteraan bij de sorteerhoed en Lander en Volker zijn
tot vooraan gegaan waardoor Lander werd gekozen. Iedereen werd zo een
beetje vooruit geduwd tot de volgende zaal. Robin had steeds de
neiging om me vooruit te duwen en af en toe zei ik stop met duwen
Lander en Volker liepen van links naar rechts en kwamen steeds terug
om te zeggen wat ze zagen
Al
was Lander diegene die bij me bleef hangen en samen vertelden we wat
we zagen en Volker ging fotos trekken.
Het
was zeker de moeite waard om het te doen en ik moet zeggen als
rolstoelgebruiker moet je je zeker voorbereiden en zeker omdat ik de
buurt van de Expo niet ken. Ik heb een paar kleine fouten gemaakt zoals je
kan echt dichtbij gratis parkeren als rolstoelgebruiker maar wij zijn
de betaalparking opgereden 6 voor de hele tijd. Sta je daar 1 uur
of 6 uren het is 6. Je
geraakt overal relatief gemakkelijk maar het is soms een omweg maken
bv. voor de Village
het Bruparck. Over en langs
het metrostation.
Het
engste vond ik dat er militairen gewapend rondliepen door
terreurdreiging. De moment dat je ze ziet is het een hele
ontnuchtering en sta je met je 2 voetjes terug op de grond en denk je
het komt allemaal heel dicht bij.
|