Met een opgegeven hoofd kijk ik terug op 41 jaar Inge zijn. Neen, ik ben niet jarig en neen, ik heb niets te vieren. Neen, ik kijk gewoon terug naar de goede en de minder goede momenten.

Vandaag zou ik 19 jaar samen geweest zijn met mijn partner. Maar zoals je weet is het ergens fout gelopen. Fout gelopen? En ja dat was het ergste wat me is overkomen.

Ook al ben ik blij met mijn beslissing op dagen als vandaag denk je wel even terug aan de vooral leuke dingen die we samen hebben meegemaakt. Samen eens opstap gaan, samen een feestje geven, samen eten gewoon samen dingen doen.

Het beste wat we gedaan hebben zijn de jongens want ik ben blij dat ik die 2 knulletjes heb.

Volker is na veel fertiliteitsproblemen op de wereld gekomen en Lander dacht ik niet ze ne. Ik zou mijn kerels echt niet kunnen missen. Ik koester ze met heel mijn mamahart.

Ook al zie ik ze niet elke dag ik ben blij dat ik ze heb en overal hangt er wel een foto van mijn 2 kerels.

Ik ben ook gisteren gaan spreken voor een klas van 15 jarigen richting verkoop. 11 jongens en meisjes hebben ten voordele van de ‘Wheeldrive for Inge’ chips verkocht.

Ik was zenuwachtig en ik zat vol zorgen. Ik heb me voorbereid op een toch wel goede manier en ik vertelde wat ik moest zeggen en ik wou nog zoveel meer zeggen.

Ze hebben vele centen bij elkaar verzameld. Ze hadden een poster gemaakt en elke maandag gingen ze naar de Colruyt chips kopen en verkochten ze die op vrijdag.

Ze hebben leren aankopen, verkopen, inventaris maken en alles wat er moet gebeuren om een winkel draaiende te houden.

Er zijn vele zakjes verkocht om dan nog eens een winst te hebben van 200€ die ik heb gekregen voor de Wheeldrive.

Ik kreeg een grote cheque overhandigd gelijk je op TV ziet en een pot met alle centjes in.

Ook de jongens en meisjes van Haartooi hebben haren geknipt voor het goede doel van Inge. Met de haren te knippen hebben ze 260€ bijeen gespaard.

Ik ben dan ook alle jongens en meisjes heel dankbaar voor hun inzet en ja dit verdiende een ijsje en snoepjes voor de jongens en meisjes van haartooi.

Het was op zich wel grappig. Want toen ik op school aankwam zag ik dat de speelplaats een beetje op een helling lag. Ik wist dit echt niet meer. En toen ik door de gang reed was de muur blauw. Vroeger was die bruin en geel. De klas waar ik in ging heeft nu barkrukjes en een hoge tafel. Een toog met kassa, computer op zich alles wat een winkel nodig heeft.

Ook konden de jongeren vragen stellen en dat deden ze ook vragen over de jongens, over hoe dit betaald word enz.

Ik heb uitgelegd van het VAPH en het RIZIV. Wat terug betaald word en wat niet. De Wheeldrive daar is geen tussenkomst tenzij je in Wallonië woont.

Ik heb ze gewezen op veiligheid in het verkeer. Een helm dragen op de fiets en dat ze dat hoofd moeten verzorgen.

Ik heb dan ook verteld over een mederevalidant die een zwaar letsel had opgelopen. Elke zondag reden we samen naar Pellenberg in het busje van DAV. Hij is vorige week overleden. De jongen is 30 jaar geworden.

Ik doe dit heel graag zo eens gaan praten in een school of een groep ik voel me dan ook nuttig en dat ik iets kan betekenen in de maatschappij.

Heel straf maar gisteren ben ik begonnen met het begeleiden van een jongen 5^de leerjaar met een leerprobleem met zijn huiswerk. Ik vond dit fantastisch en die jongen heeft meer dan fantastisch zijn best gedaan taal, verkeer en Frans. Frans is niet mijn beste ding maar ik heb het toch gedaan.

Doodmoe ben ik gaan slapen en ik ben opgestaan met barstende hoofdpijn. Ik heb veel geslapen en gelukkig had ik al een deel geschreven voor de blog en het is bijna 18 uur en sinds een half uurtje ben ik functioneel. Maar ik ga blij zijn als ik mijn bedje zie straks.