Robin was er op tijd bij om 11.45uur kwam hij binnen gewandeld. Ik was net aan het sonderen. Want voor ik weg ga heb ik toch het 1 en ander te doen. Mijn medicatie al innemen of wegsteken als ik ze nodig zou hebben. Maar vandaag opteer ik om ze thuis al in te nemen. Sonderen om ongelukjes te vermijden. Om 12 uur zijn we de deur uitgegaan op weg naar het Italiaanse restaurant.

Jeannine was ons al aan het opwachten. Jeannine zat naast me en we zijn even van plaats moeten wisselen. Jeannine zat aan mijn linkerkant en dat is net de kant waar ik blind en doof ben en steeds moeten vragen wat zeg je. Wat niet leuk is. Effe gewisseld en we hadden echt een leuk middag. Ik hoorde en zag iedereen die mee aan tafel zat.

Robin, Hugo en ik hebben een spaghetti carbonara (spek, ei, look) en Jeannine at Magro Arlati (ravioli gevuld met spinazie en ricotta in gorgonzolasaus). Samen eerst een aperitief en het was ondertussen jaren geleden dat ik iets alcoholisch heb gedronken. Ik moet eerlijk zijn het was niet zo mijn drankje en ik heb maar de helft opgedronken omdat het me niet echt smaakte. Robin zei er absoluut geen neen tegen.

Hugo is een man van bijna 2 meter hoog en toch wel een brede man maar een babbelkous. Hij was een echte verteller even over mezelf gebabbeld en het was heel leuk. Gelukkig ging het niet altijd over mezelf maar kon iedereen iets vertellen. …