Even terug kijken

5 jaar verder zijn we heb ik laten weten en iets meer dan 4 jaar heb ik een rolstoel onder mijn kont, waarvan 3 jaar en 6 maanden een eigen rolstoel die ik Kikker heb gedoopt vorige week.

Nu heb ik een vervangrolstoel omdat Kikker naar het fabriek is voor de Wheeldrive erop te laten zetten. Na 6 maanden actie te voeren en sponsoring te zoeken is het ons gelukt en kan ik de Wheeldrive aankopen. Hij is nu besteld en volgende week heb ik hem.

Ik hou van mijn groene Ottobock. Je gaat het niet geloven maar ik mis Kikker. De vervangrolstoel is een standaard rolstoel en na een kleine week voel ik het verschil. Mijn bekken begint pijn te doen en Wim van VIGO zei me nog dat ik af en toe moet wisselen van houding. Dat is soms net iets teveel van het goede en iets wat ik niet snel alleen doe. Ik ga niet zomaar op bed liggen in de dag of s’avonds en ook ik zal niet snel ergens anders opzitten als ik niet alleen ben. Ook al kan ik de transfer goed ik heb graag iemand in de buurt moest de bel gaan dan kan die persoon de deur opendoen.

Ook ben ik beginnen schuiven met mijn medicatie zodat de pijn ook gedurende de nacht draaglijk is maar dan moet het gedurende de dag ook te doen zijn.

Ik mag 1 paracetamol extra nemen maar geen dagen aan een stuk omdat dit te belastend is voor de nieren.

Vandaag had ik enorm veel pijn in mijn bekken en knieën. Ik heb gestaan en gestapt met Lisa kine en op een gegeven moment verloor ik even mijn evenwicht en ik lag bijna op mijn poep daar ging mijn evenwicht. Maar ik heb me herpakt en ik heb nog even gestapt. Maar ik moet het gewoon meter per meter zien. Stappen van de keuken tot aan de slaapkamer is iets te ver en zeker als je nog eens terug moet keren.

Ik was er niet goed van en dan voel je je ineens heel kwetsbaar.

Na contact met Marina (mijn dokter) ga ik schuiven met mijn medicatie. Paracetamol zal naar later op de avond schuiven tot dat kikker terug is. Want dan hoop ik dat mijn bekkenprobleem achter de rug ligt.

Al heb ik deze middag ook 2 keer gestaan bij Sonja mijn gezinshulp. En dat doet altijd deugd. Benen proberen strekken, bovenlichaam oprichten. 2 dingen die niet goed gaan maar toch wel zalig een zalig gevoel geeft en na 20 minuten te staan ben ik blij terug te gaan zitten.

Het geeft me een heel bizar gevoel. Aan de ene kant wil ik die rolstoel niet maar ik weet dat ik niet zonder kan want zonder rolstoel ben ik compleet verloren. Is er geen rolstoel dan kan ik geen sociaal leven hebben, kan ik geen boodschappen doen en ben ik vooral heel geïsoleerd en dat is net iets wat ik niet wil. Al is het moeilijk om buiten te komen het is iets dat tussen mijn 2 oren zit. Ik vind de confrontatie iets te erg buitenshuis en zeker als ik heel wat mensen ken in de buurt van Leuven.

Het is dat ik wil ‘meer buiten komen’ daarom ook die switch naar een Wheeldrive.

Maar ik zal toch even heel hard moeten zijn voor mezelf en zeggen ‘komaan Inge en nu ga jij eens alleen buiten’. Het is een nobele gedachte dat ik nu heb maar ik zal er wel geraken op een keer en hoe de mensen doen of reageren kan me echt niet schelen (denk ik dan) Nog een week wachten op de Wheeldrive en volgende week zal het zover zijn.

Ik heb ook een verrassing voor Volker en Lander want de paashaas is geweest.