Bijna 5 jaar geleden ontdekte ik dat ik niets meer zag met 1 oog. Ik lag toen in Gasthuisberg en ik kon net praten denk ik. Toen ik door had dat ik geen totaalbeeld had van wat er rond mij effectief gebeurde. Ik kon mijn buurman of vrouw niet zien liggen. Ik kon mijn hoofd niet links of rechts draaien ik zag maar een deel van de kamer. Mensen die op bezoek kwamen moesten aan mijn rechterkant plaats nemen anders zag ik ze niet maar ik heb ermee leren omgaan en zo erg vond ik het allemaal niet. Ik vertelde dit aan de dokters maar die zeiden dat dit door het letsel kwam en de kans is groot dat het goed kwam en daar nam ik vrede mee.

Er werd weinig onderzoek naar gedaan maar ik lag toen al in Pellenberg toen er onderzoek werd naar gedaan ook al kan het zijn dat ik al thuis was. Bij het onderzoek bleek dat het virus zich ook op mijn oog had genesteld en dat er een deel van de zenuwen waren en beschadigd. Toen ze me vertelden dat het nooit ging beter worden was het even slikken maar ik had zoveel andere dingen te verwerken dat het er gewoon bij kwam net als mijn doofheid aan de linkerkant dat ik veel later heb ontdekt. Nu enkele jaren later merk ik soms de voordelen.

Voordelen? Ja, soms zijn er voordelen aan. Als er iets gezocht moet worden tussen Lego’s dan vind ik heel snel het blokje tussen de blokjes. Mijn oog kan zich enorm focussen op dat ene plekje en de plaats perfect scannen op dat stukje te vinden. Ook tijdens mijn domme spelletje Hay Day op de tablet. Dat is een voordeel ik kan geen overzicht krijgen over een groot stuk maar iets in beperkte omvang kan ik perfect afscannen. Dat is een voordeel.

Een nadeel is bv. als ik moe ben begint mijn blind oog te draaien en soms voelt het aan dat er een film over mijn oog vloeit. Een heel vervelend gevoel en het is een gevoel dat ik niet graag heb en dan heb ik ook het gevoel dat ik mijn ogen moet sluiten. Niet slapen maar gewoon mijn ogen sluiten dat ik dat filmgevoel kwijt ben om dan mijn ogen open te doen en dat het er nog steeds is. Na een halve dag of nachtje is het over en zie ik weer perfect met die ene kijker die ik nog heb.

Ook als er bezoek is dan vraag ik aan de mensen waar ze moeten zitten niet links van me want ik zie graag de mensen waar tegen ik praat want ik heb een dode hoek aan de linkerkant. Ik weet dat er mensen zijn maar ik zie ze niet en horen dat komt dan van ergens en soms kan ik niet verstaan wat er gezegd word. Het waren allemaal dingen die ik in de loop van de tijd heb ontdekt en waar ik een plekje voor moest geven in mijn leven.

·         De rolstoel

·         Blind aan 1 oog

·         Doof aan 1 oog

·         Tremor in mijn benen

·         Een spastische trek in mijn hand arm dagelijks maar zeer onverwachts.

·         Gevoelloze plaatsen voet achterkant van mijn hoofd

·         Voosheid in mijn handen

·         Heel gevoelige blaas met om de haverklap een blaasontsteking

·         De incontinentie

·         …

Het is zoveel maar al bij al denk ik “ik ben er nog” en die beperking het is wat het is.