Ik heb schoenen besteld, terug gestuurd, nieuwe gekocht ze laten aanpassen maar de moment dat de voetheffer erin kwam deden ze een geruime tijd later ongelooflijk veel pijn. Dus voetheffer aan de kant. Even een rustpauze ingevoerd en elke maandag kreeg ik te horen van Sabien heb je al schoenen. Maandag heb ik haar schoenen gepast en met de voetheffer Walk on past hij perfect. Geweldig toch. Al zijn ze niet direct mijn stijl grijs met turquoise veters. Ze passen en ze zitten best wel geel goed. Mijn voeten gaan weer een stap sneller. Mijn voet sleept niet meer over de grond en ik stap beter. Inge en de schoenen het is een heel avontuur geweest. Ik ben voor elke schoenwinkel een angstobject want met Inge haar voeten kom je niet ver. Ik heb op zich wel een kleine voet maar ik heb een heel hoge wreef. Dit is al altijd een probleem geweest en dat zal altijd een pijnpunt blijven. De gedachte van een gewone schoen te behouden hou ik ook liever vast dan een orthopedische schoen. Want dat wil ik NIET. Niet dat ik daar iets op tegen heb want als andere mensen zo een schoen nodig hebben dan zal ik het ook promoten maar mijn hoofd zegt NEEN. Ik ken een mevrouw die heeft orthopedische schoenen en ze is daar heel blij om ze kan nu stappen mits ondersteuning van een nordic walking wandelstok en af en toe een rolstoel. Die rolstoel is er voor zich te verplaatsen buitenshuis en als de vermoeidheid toeslaat.
Ikzelf vind het al fantastisch als ik kan zeggen ik zit niet goed of er is een plaats dat begint pijn te doen dan kan ik op eigen kracht me herpositioneren. Ik kan me opdrukken of ik kom even tot stand om dat terug te gaan zitten met stijl. Als ik even tot stand kom blijf ik steeds even staan om mijn bloedsomloop even te bevorderen. Het is een leuk idee om te weten ik kan dit op een gewone manier. Het kost me enige inspanning maar die inspanning word ook beloond.
