Ik had het gevoel dat alles weer zo elkaar opvolgde en vandaag had ik een gesprek met Ilse mn psychologe. Ik vertelde over mn weinige plannen schoolvertelling, feestjes voor de jongens want Volker en Lander zijn jarig op heel korte termijn en alles moet wat in zijn plooi vallen. Volker is vandaag jarig en is 11 jaar geworden en Lander verjaart volgende donderdag 14 januari en kan dan 8 kaarsjes uitblazen. Toch wel stoer zo 2 grote kerels in huis. Deze jongens verdienen dan ook een feestje en Volker zijn verjaardagsfeest is nu zaterdag en volgende woensdag is het Lander zijn feest en telkens komen er 4 kinderen spelen. Volker zijn feest zal overladen zijn door Legos en Lander zal een Star Wars feest krijgen al weet ik niet hoe ik dit in elkaar ga steken. Ik kan ze toch moeilijk voor de tv zetten. Ze kijken er alle 2 naar uit en 1 ding is spijtig ik vind het erg dat ik dat alleen moet dragen. Feestje, traktatie een beetje overleg zou handig en leuk. Zo kunnen de jongens voelen dat het bij ons alle 2 leeft. Maar dat is niet.
En zo loopt het zo vaak ik sta er zo vaak alleen voor. Mensen willen contact, mensen willen me buiten krijgen, mensen willen, Waarom toch mag het op mijn tempo. Ik voel iedereen in mijn nek blazen van allee Inge, allee Inge. Ik weet dat ik buiten moet komen en ja ik ga al naar de winkel en als het moet ga ik langs de bank of een stadsdienst maar dat is omdat het moet. Het is wel eens leuk om naar de winkel te gaan maar dat is het dan ook. Ik voel me al snel overbodig en weet je naar de film gaan is niet fijn want ik omdat ik blind en geen 3D zicht heb, het scherm is veel te groot en het binnenkomen van de Dolby Surround langs maar 1 zijde is echt geen leuke ervaring.
Naar het theater gaan een museumbezoek is echt niet aan Inge besteed want Inge en cultuur is echt niet te verzoenen met elkaar.
