Het zullen korte sprokkels zijn deze week en we beginnen op maandag 2 november.
2 november November is begonnen en dat wil zeggen een paar droevige feestdagen en in gedachte al plannen maken voor december. De jongens beginnen al te dromen over de Sint die komt om erna onze living te versieren met een kerstboom met slingers en ballen. Het is onze 2de kerst hier in huis sinds ik op eigen wieltjes sta. Op eigen wieltjes? Zie ik iedereen al gniffelen tja ik kan niet letterlijk op eigen benen staan, he.
De jongens zijn al plannen aan het smeden en lijstjes aan het opstellen. Maar dit jaar brengt de Sint 1 groot cadeau voor de 2 jongens. Zo ook een gedeeld cadeau met Kerst Maar als ze jarig zijn in januari krijgen ze iets voor zichzelf en dan moet ik even op adem komen of toch mijne portemonnee. Mijn jongens hebben bijna alle feestdagen tussen 6 december en 14 januari. Verjaren, Sint, Kerst het is een dure periode maar zeker en vast ook een leuke periode.
Maar het is nu nog november en we zijn plannen aan het smeden. Het is herfstvakantie, de jongens zijn bij me en we hebben plannen gemaakt. Normaal gaan we eens naar de film, we gaan spelen en we hebben al gebakken.
De bladeren zijn aan het verkleuren en vallen van de bomen, er is mist smorgens als we opstaan en ik denk ik zie maar een half station en het eindigt in het niets. Stilletjes aan laat de wereld zich volledig zien als de mist wegtrekt. Het is een mooi tafereel.
Dat is het leuke als je in België woont je kan alle seizoenen meemaken. In de zomer goed weer met eventuele onweders, In de herfst waar iedereen zich klaar maakt voor de winter en waar je alle warme kleuren van het kleurenpallet ziet. Ook al is het donkerder en kouder is heeft het toch een leuke gezelligheid in huis en erbuiten. Lander die meer opzoek gaat naar het knusse of Volker die zich in de zetel nestelt in de zetel met een leuk boek. Het is zo leuk om te zien. We eten typische dingen voor koudere periodes witloof met ham en kaas, De winter is koud, de dagen zijn kort en iedereen zit in zijn eigen cocon. De jongens spelen met de cadeautjes die ze van de kerstman hebben gekregen en ze vinden dit super want dit is nu eens een cadeautje die ze graag hadden. Lego, een spelletje voor op de pc of dat andere ding die ze gaan krijgen voor de sint maar dat ik dan pas kan onthullen wat het is. En dan is er de lente. Alles nestelt zich dan weer. De dieren worden wakker, de dagen worden langer en als persoon krijg je meer energie. De charmes van de seizoenen zalig toch. We hebben ze gewoon allemaal de sneeuw, de regen, de mist, het onweer met/of zinder hagel, de hitten en de zon en het mooie is we kijken altijd wel uit naar het volgende. In de zomer verlang je naar de herfst voor een wat koelte en in de winter verlang je naar meer licht en warme en zo loopt alles perfect in elkaar. En zo moet het zijn in het dagelijkse leven. Alles vloeit mooi in elkaar maar soms is het een beetje wispelturig en heb je je eigen lichaam of leven niet in de hand.
3 november Kijken Soms heb ik last van een bepaalde lichtinval en dan kan ik me moeilijk focussen op 1 ding. Mijn linkeroog is blind maar op een bepaalde plek is er een lichtinval. Je kan zeggen super dan heb je toch iets maar het is een bron van ergernis aan het worden.
Ik kijk televisie en dan danst het beeld op en neer en springt het van links naar rechts. Spijtig maar dan moet ik mijn oog op punt nul brengen om het in orde te brengen. Het is alsof mijn linkeroog aan het mee zoeken is om te kijken. Met het kleine stukje dat licht en donker kan onderscheiden. Oog sluiten, focus zetten op 1 punt en dan ben ik vertrokken.
Nu dat linkeroog met een kleine lichtinval kan zien als mijn vinger passeert maar het kan niet zeggen wat het is. Het kan niet zeggen hoeveel vingers het zijn en ik kan geen kleuren onderscheiden. Alleen donker en licht. Ik kan er niets aan doen. Dat is balen maar het is nu zo en nu moet ik gewoon mijn ogen tot de orde roepen, zoals ik met mijn lijf moet doen.
4 november Sport Volker en Lander zijn mee gaan sporten en gisteren was het zover. Lander en Volker hebben echt het beste van zichzelf gegeven. Volker vormde een team met Jan een man die rolstoel gebonden is en Lander met Pieter. Het was zo zalig om te zien. Mijn jongens zijn het al zo gewoon om personen met een beperking te zien en ermee om te gaan dat ze er gewoon langs kijken en het verschil niet meer zien. Ik vind het leuk om te zien.
Al zegt Lander soms als hij een man ziet met een prothese kijk mama een Transformer. Maar het was leuk en ik kwam naar huis met 2 kindjes die moe waren.
