Soms denkt een mens eens terug ook al is het niet zo gezond om teveel terug te kijken en te denken vroeger was het beter want ik kon alles doen. Dat is ook zo ik kon alles maar mijn sprookjes leven is niet blijven duren.
Ik kijk terug en denk dan vroeger kon ik met de auto rijden en ik vond het een super kunstje van me. Ik dacht hoe kan ik die handeling combineren gas geven, schakelen, remmen en dan nog eens de weg in het oog houden, verkeersborden en dan nog eens de fietsers, voetgangers en auto's om dan nog eens te sturen. Ik moet zeggen ik was er snel weg mee. Ik was een laatbloeier en ik woonde in een deelgemeente bij Leuven en ik zag lang het nut niet om een rijbewijs te halen. Ik had een fiets en met de trien of bus kwam ik overal. Maar ik werkte als opvoeder en toen bleek toch dat ik af en toe een auto nodig had. Om naar de dokter te gaan als de 1 van de gasten ziek was, boodschappen in de Colruyt of gewoon een uitstap in het weekend. Op zondag was er maar 1 bus per uur. Ik ging voor mijn rijbewijs en ik was direct geslaagd voor mijn theoretisch examen, Ik heb 3 keer mijn examen moeten doen. De eerste keer was ik gebuisd op het parcour want ik zat over mijn tijd bij het parkeren. De 2de keer was ik gebuisd op de baan alles was goed gegaan buiten op het einde had ik last van een zware voet op de ring in Leuven. Maar 3de keer goede keer. We hadden nog geen auto maar een paar weken voor Volker werd geboren kwam er verandering in al heb ik af en toe wel gereden. Ik heb maar 8 jaar kunnen genieten van mijn kunstje en toen was het gedaan.
Na mijn coma en en het ontdekken van mijn fysieke beperking zou ik testen moeten doen voor CARA maar daar heb ik wel geen zin in om te horen mevrouw je kan niet meer rijden. Ik zou ook niet durven. Want met mijn ene oog kan ik niet alles omvatten. De weg, het verkeer, de verkeersborden en dan nog eens de fietsers en voetgangers dat komt niet goed. Ik speel liever op veilig en laat me dan ook brengen en ophalen. Soms rij ik met An mijn zus of vraag ik aan DAV om te rijden. Dit is dan ook te betalen. Ik mag gratis met de Lijn rijden maar ik geraak niet alleen op of af de bus. Met DAV is het handig want die brengen je van deur tot deur. Je mag 1 extra persoon meenemen als begeleider. Mijn jongens vinden het super om dan mee te gaan want die busjes hebben een lift. Elke week maak ik er 2 keer gebruik van op maandag om naar Pellenberg te gaan en op dinsdag om te gaan sporten. De meeste chauffeurs zijn vrijwillig in dienst maar sommigen zijn er ook tijdelijk in dienst. Het is een sociaal project en overleven van subsidies en doordat een de cliënten een kleine bijdrage geven voor de ritten. Ze geven heel wat mensen de kans om terug met alles in orde te geraken qua papieren of toch een kans geven om ervaring op te doen, De vrijwilligers zijn vaak wat ouder en zoeken nog een bezigheid. Het is leuk om af en toe eens een bekende snoet te zien waardoor de ritten heel gemoedelijk verlopen. Zo had ik eens een vrijwilliger en had zijn 3 jarige zoon bij. Super die jongen heeft geen 2 seconden zijn mond gehouden. Het is altijd een verrassing wie ik heb als chauffeur, maar het is me nog niet tegengevallen. Ook als ik bel naar de dispatch om alles te regelen. Met Marleen een vaste waarde heb ik een heel goed contact. Of ik het autorijden mis soms wel maar het ligt achter me en laat het daar maar liggen. Ik laat het mijn leven niet bepalen en als ik weg wil dan vraag ik aan An of via DAV of dit kan. Het enige wat ik niet kan is s'morgens opstaan en zeggen kom ik ben weg met de auto ook niet met de trein want je moet je 24 uur op voorhand aanmelden dat je de volgende dag een treinrit plant. Een treinrit plannen je mag dan geen half uurtje later zijn want die trein heb je niet geboekt. Of als je terug komt goed weer of slecht weer je blijft tot die bepaalde treinrit. Lang leve de spoorweg. Ach ja ik voel me niet aangesproken om de trein te nemen maar voor sommigen vind ik het heel erg. Maar 1 ding mis ik wel ik zou heel graag eens naar zee gaan Blankenberge, Oostende, Nieuwpoort dat wil ik nog wel eens doen en dat ten laatste in 2016.
