Ik denk niet snel meer vooruit ik probeer dag per dag te bezien en het enige wat ik wel heb is alles wat ik moet doen schrijf ik op in mijn grote agenda en bepaalde dingen zet ik als reminder in mijn agenda. Ziekenhuisafspraak gaat in mijn agenda en in mijn GSM, kinesist komt in mijn agenda, psy agenda, speelmaatjes voor de kinderen agenda en GSM en ga zo maar door. Het enige wat ik heb ik ga niet steeds op tijd kijken zodat ik met een gerust hart kan zeggen maandag dit, dinsdag dat,… Maar ik voel aan mijn buik dat er iets is wat ik moet doen. Op zondag denk ik vaak ik moet dit doen of dat doen en dan als het zover is vergeet ik het weer maar dan schrijf ik het op een Post-it en vliegt dan op de rand van de laptop. Zo ga ik dan de week in met 15 dingen die ik niet mag vergeten en waar er zeker 10 worden opgelost. De andere 5 daar ben ik mee bezig en heeft wat tijd nodig.

In mijn GSM is er een memofunctie en die functie word ook gretig gebruikt door me. Als mensen me iets vragen dan noteer ik de vraag en dan kan ik het thuis opzoeken voor het resultaat. Of ik slaap word wakker en mijn hoofd is weer aan het draaien weer een idee om neer te schrijven en niet te vergeten. Ik heb 1 voordeel af en toe hou ik kuising in die dingen.

Die GSM is zo een ding waar je af en toe kuising moet in houden. Telefoongegevens die je ziet als je belt of je wordt gebeld, SMSjes,… nochtans zijn er sommige berichten die ik heel lang bij hou. Maar af en toe een beetje opruimen kan geen kwaad. Maar dit moet wel af en toe gebeuren in mijn leven opruimen. De dingen in mijn hoofd en de dingen in mijn omgeving. Zo kan ik verdragen dat er was staat maar na de 2 de dag ben ik het een beetje beu en probeer ik het van de rek te halen. Opvouwen is voor de gezinshulp. Ik kan sommige stukken gerust zelf en dat doe ik dan samen met hen. Kledij van de jongens, kleine handdoeken kan ik zelf. Lange broeken, grote handteken doet de gezinshulp daar krijg ik geen overzicht over tenzij je 15 minuten hebt eer het gedaan is. Alleen al de broek platleggen is al heel karwij en dan de rest nog. Maar ik ben blij dat ik het kan doen ook al is het soms best zwaar en dan bedoel ik dat letterlijk. Een grote handdoek, een lange broek, een trui, lakens en dekbedovertrekken dat is echt fysiek iets te zwaar voor mijn armen. Maar ik ben al blij dat ik het nog kan en mag doen.

Als de gezinshulp komt zo een 3 tal keer per week vind ik het belangrijk dat ik mee de handen uit de mouwen steek ik dweil dan wel niet of ik maak geen bed op, maar bij de dingen die ik wel kan doe ik zeker mijn best om te helpen. Zo kuis ik mee groenten als er iets met met groeten te doen is. Ik probeer te roeren in dingen maar dingen bakken dat is iets te hoog gegrepen. Ik moet soms snel kunnen reageren maar dat lukt niet steeds fysiek en dan kan het gevaarlijk worden. Maar meestal ben ik het brein achter het fornuis. Mijn gezinshulpen zijn mijn handen. Zoals in vele situaties.

Over 50 minuutjes komen mijn 2 kerels thuis voor de week. Volker gaar zwemmen met een vriend en Lander en ik gaan schilderen met ecoline. Ik heb mijn borstels, ik heb mijn verf en ik heb ook bijna de schildersdoeken. We gaan ook iets koken samen en we gaan samen spelen dat zijn mijn plannen deze week. Maar daar kan ook in gepuzzeld worden. Voor de komende weken ga ik wat meer plannen Bobbejaanland, gaan spelen bij Marc, Michiel, Jeroen en Jeke. Ik ga ik ga ook eens beginnen kijken voor mijn tripje naar Limburg in september want we zitten vrij kort bij Maaseik en An en ik willen toch wel een paar leuke dingen doen. 2 dagen de toerist uithangen het zal wat geven het is al meer dan 5 jaar geleden dat ik de stadstoerist ben geweest. De laatste keer was in juli 2010 naar het Gravensteen in Gent Volker wou eens een echt kasteel zien. Het was Gentse Feesten en wij naar Gent tot bij Tante Non want daar kunnen we gratis parkeren in de schaduw en het is er veilig. Een bezoekje aan Tante Non is altijd fijn. We gingen op stap en als verrassing was er kermis voorzien. We zijn niet aan de kermis geraakt. Het eerste ijsjeskraam en dan zijn we terug gekeerd. Volker vroeg steeds gaan we een ijsje eten, gaan we een ijsje eten en dan wanneer gaan we terug. Ik had hem graag laten kennismaken met de bootjes, het straattheater en nog een paar typische Gentse dingen die je op de Gentse Feesten kan zien.

Wie weet gaan we eens naar Markt Rock in Leuven dit jaar Volker zal dit wel al fijn vinden maar Lander denk ik nog niet dus ik denk nog een jaartje te wachten en anders sluiten we een compromis.