De eerste maand van de vakantie is voorbij gevlogen en mijn 2 kerels Lander en Volker zijn bij me gedurende de week van zondagavond tot vrijdagavond. Ze slapen meestal tot 8.30uur al slaapt Lander meestal iets langer dan zijn broer. Het is echt fijn mijn 2 kerels hier. Oma komt 4 dagen eten maken en op woensdag zorg ik met Martine voor het eten. Het is toch ook belangrijk dat zowel Volker, Lander en ik onder ons 3 eens samen aan tafel zitten. Het gebeurt s'avonds bij de boterham maar bij het warme eten mag dit ook eens.

Deze week was echt goed gestart. De jongens waren super, geen ruzie, wel elkaar plagen maar niet erover en woensdag was er een periode van wat strubbelingen die donderdag er een beetje over waren. Woensdag was de muis van de computer kapot gegaan, er was te hard mee omgegaan. De oude muis hangt nu aan de computer en er is een nieuwe simpele muis gekocht voor op de laptop. Donderdag had Volker echt het pesten in op zijn kleine broer en hij was maar aan het brullen tegen alles en iedereen. Ik stuurde hem naar zijn kamertje om even tot rust te komen maar dat was er teveel aan.

Ik had het al vaak gezegd tegen mijn 2 jongens

• als je zegt stop dan moet je stoppen dan is het niet leuk

• als je iets niet leuk vind ga dan gewoon ergens anders gaan zitten.

• zeg het zeker aan mama als je iets niet fijn vindt

• als de ene iets doet en dat zit niet in het plannetje: niet steeds kwaad worden

• als de ene stampt niet altijd terug stampen

• en niet steeds het laatste woord willen (al hebben ze dat wel een beetje van mij)

• hou rekening met elkaar

Alles hebben ze aan hun laars gelapt en oma die kwam ging croissants meebrengen maar ik had gebeld dat ze dit niet hoefde en maar een gewoon brood moest meebrengen. Volker was nu echt boos. Tja soms moet je dingen verdienen en is niet alles vanzelfsprekend.

Het is niet altijd evident om zo 2 kerels op te voeden al vind ik dit maar een eng woord. Ook al ben ik opvoedster van opleiding. Ik prefereer nog steeds de titel mama en ik als mama begeleid mijn jongens op hun weg naar het groot worden. Kinderen zijn kleine persoontjes en naarmate dat ze groter worden geef je ze waarden en normen mee. Je geeft de waarden en normen mee die je zelf belangrijk vindt. Onderweg ontdek je ook nieuwe dingen.

Voor mezelf als mama vind ik het belangrijk om te luisteren naar mijn jongens. Wat vinden ze leuk wat vinden ze niet leuk en met elkaar rekening houden. Volker vraagt gaan we eens hotdogs eten ok dan plannen we dit in. Met Lander kan je praten maar je mag niet zomaar een vraag stellen in de helft. Hij wil eerst zijn verhaal doen en dan pas kan je erover praten. Anders is het 'ik mag nooit iets zeggen en je laat me niet uitpraten.' Daar moeten we ook rekening mee houden. Er zijn een paar simpele regels die je laat werken en weet je als je laat zien dat je respect hebt voor hen krijg je dat automatisch terug. Mooi gezegd denk ik dan.

Vrijdag kwamen Robin en Brecht mijn neefjes van ondertussen 21 en 20 jaar oud even naar de muis kijken die ondertussen in de vuilbak lag. Brecht had zijn hond bij een American stafford. Het beest is al een hele loebas al is hij nog maar 6 maanden. Maar een schat van een beest. Volker was kei lief. De moment dat de hond in huis was nam hij poes op en ging rustig naar de kamer. Ik bedankte hem ook achterna om zo goed voor poes te zorgen, Hij fleurde helemaal op terwijl de poes niet echt last had van de hond want de hond is niet eens in haar beurt geweest.

Weet je hoe ik het ervaar dat mijn jongens er zijn en dit met mijn hersenletsel!!!

• Het is af en toe heel druk voor mijn hoofd en ik ben blij als ze even kiezen om iets rustig te doen. Een gezelschapsspel, een beetje lezen het kan allemaal maar af en toe moet ik even bijtanken. Als de gezinshulp er is en oma is er dan ga ik even met haar naar de winkel en dan blijven de jongens dan even bij oma. Ik ben maar een 20 minuutjes weg maar dan even stilte in mijn hoofd. Ook al houden de jongens er wel rekening mee. Volker gaat af en toe naar de slaapkamer met de tablet om dan even muziek te luisteren of in zijn kamp te spelen. Lander kan zich enorm goed bezig houden met zijn LEGO terwijl ik even lees of gewoon even zit te genieten van mijn omgeving en te beseffen wat vind ik het fijn dat de jongens er zijn. Het is raar maar op het einde van de week gun ik hen hun tijd bij papa maar op zondag ben ik gerust dat ze er zijn en ben ik blij dat ik ze in bed kan stoppen ook al is dit niet altijd mogelijk.

Elke weekdag geniet ik met 1 van de jongens naar de complicatie van 1 of andere Ketnetserie. Zo hebben we De Elfenheuvel gehad en is het nu aan de beurt van Galaxy Park. We weten allemaal wat er gaat gebeuren want dat is nu al de 3 of de 4 de keer at ze dit uitzenden en dan weet je het wel al viel Lander wel uit de lucht da Ko uit Galaxy Park van een andere planeet komt. Het is wel genieten van mijn 2 kerels. We krijgen onze dagen meer dan vol. Maar voor Inge is het een kwestie van doseren en serieus filteren.

• Niet te veel roepen en niet door elkaar praten.

• De deur mag eens openstaan maar ze moet ook af en toe dicht voor de treingeluiden te reduceren.

• Geen 100 dingen tegelijkertijd willen doen.

• Vooral doseren.

• Een zekere structuur behouden in mijn dagelijkse bezigheden al kan er ook wel buiten de lijntjes worden gewerkt. Bv. Eens voor de tv eten als ze kijken naar Galaxy Park

Iets wat ik ook heb ingevoerd sinds ik hier woon is dat mijn jongens een taakje krijgen. Vuile was in de wasmand in het waskot, borden in de vaatwas zetten zo ook hun bestek en de jongens moeten elke om beurt iets wegzetten of dit kan ook samen gebeuren. Zoals het brood en beleg, bestek. Tafel afkuisen is mijn taak tenzij 1 van de jongens extreem gesmost hebben dat kuisen ze zelf op (volgens mijn gedacht gaan ze dan 2 keer nadenken van hoe ze eten en hopelijk hebben ze dit maar 1 keer voor).

Zo zijn er kleine regels die het voor iedereen een beetje duidelijker en vooral leefbaar maken hier in huis.