Donderdag: ik heb al een paar dagen een knagend gevoel en ik zoek uit wat er aan de hand is.

3 Keer per week krijg ik gezinshulp maar de laatste tijd ben ik niet zo tevreden. Ze doet haar taken niet naar behoren en naar mijn zin en het is niet dat ik de meest moeilijke persoon ben maar het moet wel juist zijn en het moet goed aanvoelen. Ik maak steeds een planning op voor de week en dan moet dit gewoon ingevuld worden door hen. Was is er elke keer, haar wassen, 1 of 2 per week, stofzuigen, boodschappen doen op maandag of woensdag, opruimen komt elke keer terug en elke woensdag mijn jongens halen op school. Ik weet ook dat ik niet alles kan vragen maar ik moet wel op ze kunnen rekenen. Er zijn de laatste maanden verschillende dingen die fout gelopen zijn en nu is mijn emmer overgelopen.

Zo komen er dingen op plaatsen waar ik niet aan kan. Kledij die helemaal door elkaar liggen. Volker bij Lander en omgekeerd. Inge bij Volker?… Soms de onlogische gedachte is me soms iets te veel. Soms zet ze de venster open en dan komt al het lawaai heel hard binnen. Ik wil niet alles op mijn NAH steken maar het is iets waar ik gans mijn leven rekening zal mee moeten houden. Ik moet er rekening mee houden maar ook mijn omgeving. De tv die niet luider dan 6 of 7, mijn jongens mogen praten maar roepen neen in een kleine ruimte zeker niet en zo zijn er nog dingen waar ik rekening moet mee houden.

Als ik er steeds moet op hameren dan vind ik dit niet zo fijn. Ik wil gewoon dat mensen zich een moeten inbeelden hoe het voelt voor Inge om steeds prikkels te krijgen die te veel zijn. Het is alsof je naar een plaats waar je 1001 dingen tegelijk wilt zien maar niet kan. Die prikkels zijn er bij mij ook en ik kan ze niet plaatsen maar ik kan er ook niet 1tje uitkiezen neen alles blijft maar komen.

Daarom is het ook zo vermoeiend omdat je blijft stampen tegen een muur en je geraakt er niet meer door. 

Ook het steeds jezelf moeten verdedigen en het blijven uitleggen aan mensen hoe het hier eraan toe gaat. Op die 18 maanden dat ik hier woon heb ik al ongeveer een 12 man weten passeren van gezinshulpen. Ik hunker naar stabiliteit en ik hoop die te vinden.