Vandaag werd ik enorm geconfronteerd met mijn beperking. Gelukkig was oma hier om dit op te vangen. Alls ik de jongens heb komt oma af en toe eten maken. Niet elke keer want morgen zijn het gewoon wij 3. Vandaag was het kipje met appelmoes en gebakken aardappelen, morgen een snelle hap en een boke en zondag om het weekend af te sluiten frietjes met echt vlees en champigons roomsaus. Een snelle hap hier is een Pizza van een goede vriend van me Dr. Oetker of een klaargemaakte maaltijd van mr. de chef van Bistro Diner. Volker vind dit super lekker de beide dingen en Lander gaat voor de pizza en ik ik eet de restjes.

De jongens wilden een appelsapje drinken maar aangezien ik geen grote flessen meer koop wegens te rap zuur en dat geraakt niet op in het weekend koop ik kleine brikjes of kleine flesjes. Het is een leuk idee en ik moet minder weggooien. Ik koop ook mini blikjes cola voor de jongens en dan mogen ze er 1 en als het op is is het op en dan moeten ze iets anders kiezen. En dat werkt hier in huis om een alternatief te kiezen. Nu had ik voor de eerste keer kleine flesjes appelsap gekocht, maar met de beste wil van de wereld kreeg ik die flesjes niet open. Die krachtvermindering in mijn armen en handen het was me weer het dagje van … Ik was opgestaan met enorm veel pijn in mijn rechter schouder, arm en hand. Even een draai aan mijn hoepels om vooruit te komen het was zwaar en pijnlijk. Zodra ik stilsta en vooral stil zit is er niets aan de hand. Maar mijn arm naar voor brengen is al een hele karwei vandaag. Annemie heeft me dan aan de arm behandeld. Even rechtstaan en dan de arm en heel even de knie omdat ik effe terloops zei da ik daar pijn had. Het zou kunnen dat ik er ben overgegaan bij de oefeningen met de Thera-Band. Nu 3 oefeningen met tussenpozen 3x10 oefeningen een keer in de voormiddag en een keer in de namiddag. Ik zet ze zeker niet straf want het mag zeker geen over inspanning zijn en ik mag zeker niet gaan tot het pijn doet. En dat deed het ook niet heel even 1 oefening om te merken dat het iets te straf was en dat ik alles een beetje losser zette.

Maar het is echt niet fijn om te merken Inge je kan niet eens een flesje open doen. En dan denk je heb ik hier nu ook al hulp voor nodig? Ja soms zal dit nog gebeuren maar het is nu zo en ik zal er leren moeten mee omgaan en het is nu zo en als het me niet lukt kan ik steeds beroep doen op andere personen en als het me niet lukt dan kan ik kiezen dorst lijden of een glas water van de kraan drinken ik kies voor het laatste.