Het sportjaar is voorbij dit jaar, het is nu aan de studenten van het sportkot om hun examens te doen. Het was leuk, soms zwaar maar we hebben enorm hard gelachen. Mensen die allemaal iets hebben voor hebben gehad. De ene een ongeluk, de andere een ziekte iedereen heeft zijn of haar eigen verhaal. Maar wat we niet doen is vragen aan elkaar wat we voor hebben gehad. Ook al weten we ondertussen wat de ene of de andere voor heeft gehad. Maar wat is het nut als je zoiets weet! Niets en dat niets weten vind ik helemaal niet erg.

Nu we 3 maanden plat liggen heb ik een avond op overschot en ik kijk er naar uit om volgend schooljaar opnieuw te starten.

Volgende week gaan ze nog iets gaan eten met gans de groep maar ik ga niet mee.

Ik hoor je nu denken waarom ga jij niet mee Inge!!! Ik ben er echt niet klaar voor om mee te gaan. In groep naar een restaurant neen, denk ik. Ik zie de confrontatie niet zitten om in groep naar een openbare plaats te gaan. Als ik nu naar een restaurant- cafe ga dan heeft iedereen me gezien en dan nog eens gaan met een ganse groep neen da zie ik helemaal niet zitten. Zeg maar dat ik er niet klaar voor ben. Ik ben de eerste om te zeggen ge moet buiten komen en ge moet u niets aantrekken van wat de mensen denken of zeggen maar zet me daar tegenover en dan heb je een heel ander verhaal. Neen, ik zou me liever wegtoveren en onzichtbaar zijn.

Maar mijn sportjaar zit erop en ik zei al tegen Nick en Laetitia tot volgend jaar! Ik ga zeker van de partij zijn.