|
Elke
ochtend word ik al dan niet wakker gemaakt door de verpleging. De
verpleging doet zijn of haar ding sonderen, wassen, spuitje, kleren
en transfer maken elke ochtend gaat dit zo iets voor 7 uur er is geen
moment van ik draai me nog eens of ik druk op snooze om 9 minuten
later nog eens wakker te worden en uit bed te springen. Dat is pas
nostalgie. Vroeger toen ik nog rond liep en ik moest gaan werken dan
zette ik mijn wekker een halfuurtje voor ik moest opstaan. Ik draaide
me graag nog even rond om me te wentelen in mijn warme nestje om dan
op te staan en onder de douche te staan. Soms denk ik er aan terug en
ja ik vond dit zalig. Mis ik het neen maar ik mis mijn vrijheid
enorm. Ik ben nu ook wel vrij maar ik moet rekening houden met:
Tja
mijn leven heeft een zekere routine gekregen. Vroeger was mijn leven
georganiseerd. Er was een zekere chaos maar sommige dingen vond ik
belangrijk.
-
Als ik en de jongens thuis waren
bv. in het weekend aten we warm s' middags.
-
Het huis was opgeruimd en
netjes: ik vond het geen luxe om 2 maal per week met nat te poetsen.
-
Het speelgoed moest een zekere
structuur hebben.
-
Ik
heb dat over gekregen van mijn opvoeding en mijn werk als opvoedster.
-
Thuis was het belangrijk dat we
samen als gezin aan tafel zaten.
-
We wisten wat we konden en niet
konden thuis en we gingen er niet over.
-
Mama en papa vonden het heel
belangrijk dat als we op stap gingen dag kwamen zeggen en ze wisten
graag waar je was. Niet welk cafeetje maar gewoon ik zit op de Oude
Markt of we gaan naar de Stadsfeestzaal en de Living in Aarschot.
-
...
Mijn
broer en zussen hadden al de weg geëffend en ik kreeg geen thuiskom
uur mee. Maar ze vroegen me en hoelaat ben je thuis en dan antwoorde
ik het gaat niet vroeg zijn of het zal niet niet laat zijn. Als
ik zoiets zei dan wisten ze hoelaat het was. Als ik zei ik ben vroeg
thuis dan was ik pas thuis als de vogelstjes floten. Als ik zei je
moet me niet te vroeg verwachten dan zat de kans erin dat ik heel
vroeg thuis was. Het was geen uitzondering dat ik thuis kwam en de
kruidenierswinkel op de hoek was open om den een ijsje te kopen en
zei dan smakelijk en slaapwel.
Het
enige wat we moesten doen was om 12 uur tenlaatste opstaan om dan ook
te eten met het gezin. Om
dan om 2 uur te zeggen ik ga wat 'werken' voor school wat resulteerde
in bed met een muziekje. Niet te stil maar ook niet te luid juist
goed om te slapen. Het waren goede middagdutjes.
Maar
dat was het leven zoals het was
en dat nu zoveel anders
is.
Middagdutjes
zijn er bijna dagelijks, opstap gaan zit er bijna niet of zelfs nooit
in. Maar de structuur of routine zit er duidelijk in. Opzich niet zo
erg maar soms wel knap vervelend als je daar niets kan aan
veranderen.
|
