Is het een gedacht of een bemerking, het valt me gewoon op.

Maar sinds m’n operatie had ik gevraagd om de hulp even op te drijven. Mijn 3 vaste momenten en dan eventueel 2 uren op dinsdag en donderdag. Maar niets van ik heb zo goed als geen hulp gekregen er kwamen wissels die ik niet begreep. Zo moest Veerle gaan vervangen maar ik kreeg daarboven op ook een vervanging. Begrijp wie het begrijpen kan.

Mijn appartement was een puinhoop. Een overdosis aan was, alles had voetjes gekregen en kreeg een andere plaats. J Maar het werd erger en erger en met maar 2 keer 2 uurtjes ben ik niets en zo krijg ik nooit gedaan ook geen extra’s.

Ik heb graag als de jongens er zijn dat het netjes is. Je mag spelen en mensen mogen dat zien maar op het einde van rit moet er opgeruimd worden. Zo denk ik er over. Zo zitten we ook samen aan tafel om te eten. Er mag tv op maar er wordt niet gezapt. We lopen ook niet over en weer om een muziekje op te zetten. Samen eten is een heilig moment ten huize Inge. Hopelijk ben ik daar niet antiek in.

Maar nu de gezinshulp. Ik ben van het type die denkt dat er andere mensen meer recht hebben op hulp als er zieken zijn bij de verzorgende en dan valt er wel eens hulp weg. Iedereen moet af en toe inbinden dat kan ik begrijpen maar er zijn ook grenzen. Ik die mezelf wegcijferde voor anderen tot ik erbij stil stond en dacht.

Inge je hebt ook recht op hulp wat maakt dat ik mezelf moet wegcijferen, neen ik moet dit niet ik heb evenveel recht op hulp als iemand anders. Het maakt dat ik kan buiten gaan en zelfstandig alleen kan wonen. Is de verzorgende er dan kan ik buiten komen en dan help ik haar sowieso. Was plooien, vaatwasser leegmaken, boodschappen doen, tafel afruimen, enz.  Het enige wat ik niet doe is stof afdoen, dingen weg zetten die buiten mijn bereik zijn, met nat kuisen en nog een paar dingen.

Elke week hoop ik op beterschap en hoop ik dat ik zeker 3 keer hulp krijg. En als ze komen druk ik ze op het hard dat ze geen kuisvrouw zijn maar dames die me helpen met de dingen die ik niet meer kan.