... en ik hoop dat het enkel vandaag is. In de vroege uurtjes kreeg ik een berichtje om Lander op te vangen want hij was ziek. Geen probleem 'normaal' maar vandaag moet ik op controle voor die VAC. Normaal neemt dit maximum een uurtje of 3 in beslag. Ik had hem zo graag tegen me aan gedrukt m'n kleine ventje. Maar een geluk dat ik hem niet heb meegenomen naar Gasthuisberg ik ben pas om 15u thuisgekomen. Voor enkel een half uurtje vervanging van de spons en het verband. Al hebben we goed gelachen maar het duurde echt lang deze keer. Maar wat moet moet, he. Deze ochtend heb ik het er nog over gehad met de verpleging 'of ik het niet vervelend vond dat ik zo elke keer op en af moest gaan. Ik zei neen wat is vervelend aan een uitstapje ziekenhuis dat half uurtje (vandaag wat langer) een onderzoek, eventueel een opname wat maakt het uit. Het maakt me echt niets uit. Ik ken het al wat vanbuiten en het voelt heel vertrouwd aan.

Bij een VAC-wissel krijg ik een echt bed en als ik lang moet wachten zet ik een muziekje op en doe ik m’n ogen dicht. Wil de dokter me zien ok en anders de volgende keer. Maar 1 keer per week vliegt hij wel even binnen.

Maar omdat mijn afspraak niet liep zoals het hoorde was ik veel te laat voor alles. M’n vervoer heb ik moeten verplaatsen, gezinshulp heb ik moeten af lassen het was me weer een dagje.

Nochtans was de gezinshulp meer dan welkom geweest. Na een weekend van ziek zijn (geen stem, keelpijn en veel koorts) en niets doen is mijn plekje geen gezellig plekje het ruikt hier niet zo fris en ik vind dit zeker niet zo een fijne gedachte. Morgen maak ik er werk van om alles netjes te krijgen. Maar eerst op m’n effen komen.  En morgen, morgen vlieg ik erin.