Word je het niet beu om zo elke keer naar het ziekenhuis te gaan? Ja, natuurlijk word ik dat beu. Het zal er even niet beter op worden want ik moet op dit moment 2 keer per week op controle en vooral voor de wondzorg van de VAC. De dokter verwacht nog een 2 tot 3 weken eer het zou genezen zijn de wonde. De wonde is al goed aan het genezen maar ze is nog diep. Het is nu al bijna 4 jaar bezig en het einde is nog niet inzicht.

Ik was naar Gasthuisberg gemoeten voor 2 dagen. Voor het verwijderen van de blaassonde en het aanleren voor de zelf-sondage van de blaas. Maar door de VAC wordt dit even uitgesteld. Wat ik wel weet is dat mijn blaas ondertussen goed genezen is en waterdicht is.

Ik ben terug blij dat ik thuis ben en Darwin heeft me enorm willen knuffelen en ik ben daar gretig op in gegaan. Darwin en ik het zijn 2 handen of 4 pootjes op 1 buik. Ik ben zo blij dat ik ze heb. Ze zit bij me, ze slaapt bij me, ze geeft kopjes, ze snurkt. Ze is gewoon Darwin m’n maatje en als de jongens er zijn dan past ze zich enorm goed aan. Volker en Lander zijn dan haar 2 grote vrienden

Het is zelfs zo dat Volker morgen een echte tiener wordt. Ik ben morgen 10 jaar een mama en dat is een titel waar ik trots op ben.