Pijn is zo iets relatief!!!

De ene moment steekt het de kop op en de andere keer kan je het onderdrukken al is die wel aanwezig.

Zelf pak ik heel wat pijnstillers zodat er al heel wat pijn onder controle is maar soms steekt die weer eens op en dan is het voor mezelf hopen dat het snel beter gaat. Ik zou iets extra mogen nemen maar ik probeer dit zolang mogelijk uit te stellen. Maar soms doe ik het wel dan probeer ik te schuiven met de Paracetamol en anders neem ik echt iets straffer maar dit doe ik zelden of nooit. Het is wel zo dat er aan mijn bed steeds zo een tabletje ligt maar die kan er weken maanden liggen en dit probeer ik echt uit te stellen.

Nu ik heb geleerd dat de ene pijn de andere niet is en dat je best kan functioneren als je alles een beetje kan splitsen. Zo heb je Inge links lopen of 'rijden' en ernaast is er de pijn. S ’morgens is de pijn anders dan tegen de avond. Als ik opsta is alles een beetje stram en stijf en tegen ik ga slapen is alles vermoeid van te ‘functioneren’.

Af en toe heb ik ook krampen in m’n kuit en die springt er gewoon elke keer terug in bij elke beweging. Ik probeer mijn bed zo schuinmogelijk te zetten zodat ik toch wel zak in m’n bed, ik probeer dan mijn voet in een hoek van 90° te zetten tegen m’n bed einde en dan hoop ik dat de kramp weggaat. Het is niet steeds de oplossing maar Jozefien is een krak spieren te bewerken en de plaats van de kramp te zoeken en die spier een beetje te bewerken en op andere gedachte te brengen. Het erge is ik heb meestal kramp in mijn rechter been en dat is nu het been waar ik het minste mee kan. M’n voet die dropt naar beneden en ik voel ook bijna niets in die voet of dat been, maar die kuit die weten ze wel te vinden. Je kan op mijn tenen staan of in mijn been knijpen dat voel ik dan weer niet, allee de pijn toch niet. Ik voel dat je dat aanraakt maar ik kan moeilijk situeren waar want is alles en voos en zwak.

Maar de meeste pijn ervaar ik in mijn knieën, bekken en rechter schouder. M’n knieën en bekken door de ossificaties en mijn rechter schouder die zit zo vast dat soms elke beweging een beetje teveel is. Ik kan mijn rechter arm niet naar boven strekken en 90° opzij of vooruit uitsteken. Ik kan zonder hulp mijn neus niet aanraken of iets in mijn mond steken. Gelukkig ben ik linkshandig en kan ik met mijn linkerhand enorm veel. Ik kan mijn neus aanraken maar ik kan de achterkant van mijn hoofd bijna niet aanraken.

maar de pijn knaagt dag in dag uit en dat is enorm vermoeiend. Zo moet ik op m'n zithouding letten zodat ik zo minmogelijk pijn krijg. Mijn nek, onderrug en schouders zijn soms pijnlijke punten.

De laatste weken doet mijn schouder en nek pijn aan de rechterkant. als ik ze beweeg dan voel en hoor ik mijn spieren en gewrichten soms schuiven. Een heel raar gevoel.

Als ik moet staan tijdens een kinesessie moet ik me leren rechthouden, maar het is steeds zoeken naar de juiste balans voor iedereen. Als ik bepaalde zaken moet doen krimp ik wel van de pijn in m'n rug en na een 20minuten hard werken ben ik blij dat ik kan gaan zitten. Ik zit al verplicht een ganse dag in die rolstoel en dan ben je blij terug te zitten bij een oefening (zoek de fout). Het gebeurt gewoon en het is zoals bij de meeste onder ons je zit een ganse dag binnen voor je werk en dan je ben je blij dat je eens buiten mag maar het regent. Wat doet een mens die haasten zich naar binnen om niet nat te zijn.

Maar pijn hebben is niet nodig. Er zijn genoeg middeltjes om de pijn te doorbreken. De pijn is iets wat er bij hoort maar om een leven te hebben die maar een minimale pijnsensatie weergeven heb ik heel wat watertjes doorzwommen. Ik heb enorm veel overleg gehad met de dokters en ik heb ook 2 dagen op het LAC (pijnkliniek) geweest in Pellenberg. De pijnstillers Paracetamol tot andere zware (heel zware) pijnstillers die werken op verschillende niveaus, een pijnpleister die ik heb en toch al met de helft heb afgebouwd. Spierverslappende middelen en een spuit elke ochtend in m'n buik en eventueel een extra pijnstiller. 16 op een dag (ik kom van 21p) Elke zondagavond steek ik die in een doosje s' morgens 7,...Als je me vraagt wat neem je Inge moet ik heel hard nadenken maar als ik iets moet nemen en ik heb me om 1 of ander reden vergist weet ik dat er iets mist en kan ik ook zeggen wat maar in de zin van het is een klein rond pilletje die kleur..... en zet ik het recht.

Vroeger als ik dit nog niet voor had dan had ik problemen met het slikken van 1 pilletje ik voelde dit zo langs m'n slokdarm glijden BAH maar nu die 7 pilletjes slik ik in 2 beurten door eerst 4 en dan 3 (zot is me dat) maar je wordt hard in zo een zaken en je leert dingen te onderscheiden je hebt dit moet en dat mag. En voor alles wat ik heb moet ik medicatie nemen, ik moet dit ik moet dat. Maar ik ik ben blij en vereerd dat ik mee voor m'n jongens kan zorgen, ik ben blij dat ik er voor m'n vrienden er kan zijn. En wat ik mag doet geen pijn :-)