Dinsdag 25 november ik moet naar de conditietraining en ik zag het al helemaal zitten. Volgende week de laatste keer gaan trainen dit jaar om dan even een pauze in te lassen omwille van m’n ingreep binnen 2 weken. L

Ik was toch wel moe om nog even te bloggen. Maar ik had wel iets willen delen. Als ik daar ben en ik zit daar tussen allemaal personen met een niet aangeboren beperking mensen die kunnen stappen al dan niet met  ondersteuning en dan de personen in een rolstoel.

Eerst hadden we de warming-up en dat was niet mijn ding deze keer. Ik moest vooral oefeningen doen met de armen zoals in een modern dansje. En dat was nu net niet mijn ding. Ik heb bijna of geen ritme en de bewegingen kon ik niet volgen. Vroeger als ik dans had op school kon ik ook niet volgen en die dansjes onthouden neen dat was niets voor Inge. Gisteren die arm bewegingen het soepel overschakelen van oefening zat er niet in omdat mijn hoofd niet zo snel meer werkt. Het was op zich wel een grappige bedoening. Vele medesporters konden niet mee volgen met de stapjes en de zwaaibewegingen.

Ik haakte al af bij het begin, naar voor, naar achter, links rechts, op en neer gaan, ik maakte er toch een toffe oefening van door het een beetje in het belachelijke te trekken en we hebben ons rot geamuseerd.

De 2^de oefening was een duur-‘loop’ vraag me niet hoe je het met de rolstoel heet. We werden in 2 groepen verdeeld de stappers en de rolstoelen. Eerst moesten 5 minuten gewoon op eigen tempo wheelen, dan 1 minuut snel, traag snel, traag snel tot we aan 20 minuten wheelen kwamen en toen kwam de pauze op tijd –tijd voor een beker water.

Bij de laatste oefening werden we in groepjes van 2 gezet. Lieve en ik zaten samen en we zijn 2 goei samen 2 gibberende madammen samen. Er waren een 12 tal oefeningen en we moesten elke oefening elk 2 keer 1 minuut een oefening doen. In de 2^de minuut moesten we onze prestatie van de 1^ste minuut verbeteren.

Maar toen besloop me ineens het gevoel van Inge je wilt alles doen zoals je dat vroeger zou gedaan hebben maar dat is balen nu gaat alles trager en moet ik het anders aanpakken. M’n 3D zicht is weg, dus dat is gokken en eens je iets raak hebt dan moet ik dezelfde houding en mepsnelheid aanhouden en hopen dat het raak is. M’n romp kan ik niet zomaar draaien naar links en rechts. Het gaat trager maar ook minder ver. Ik kan mijn armen niet alles laten doen ik heb minder kracht vooral rechts en ik ben zeker niet sterk genoeg. Er is geroezemoes van andere sporters beweging en gebabbel wat het heel vermoeiend maakt voor mijn hoofd alles tot mij laten komen door 1 oog en 1 oor chapeau als ik dit kan. Nu tegen dat ik naar huis kom kan ik enkel nog iets klein eten en wat hangen.

Gisteren kreeg ik ook een link via Facebook om te stemmen het is voor een VZW Join 2 bike een project vanuit Pellenberg. Het is een bewegingsproject voor revalidanten en niet revalidanten die al dan niet een beperking hebben. Het is fietsen voor iedereen valide en mindervalide personen. De trainingen starten in september om dan in juni hoge toppen te bereiken. Iedereen zal de top halen met of zonder beperking door elkaar te helpen en te ondersteunen.

Vandaag oudercontact van Volker en het was wel goed een paar werkpunten maar het zal wel goed komen. En we hadden een toffe middag de jongens en ik lekkere kip met rijst gegeten en pannenkoeken wat een topmiddag.