Ik ben nog bezig aan m'n stukje van vorige week maar vandaag heb ik ook wel een belangrijker stukje dat ik wil delen.

Vandaag 4 november had ik een afspraak voor een botscan. Al 3 jaar op rij wordt ik daar mee geconfronteerd omwille van ossificaties in mijn bekken en knieën. Ossificatie is het omvormen van kraakbeen in vast bot. het is toch een proces dat toch al even duurt. Zo verstijven mijn bekken waardoor ik mijn lichaam niet deftig naar voor kan brengen of mijn knieën niet deftig kan plooien en het zal eens tijd worden dat ik dit en dat ik mijn romp op een normale manier naar voor kan brengen.

Ht begon al van bij de inschrijving ik zwaaide naar iemand die aan het loket zit en ik zwaai. Petra zegt kom maar bij me en ik zeg ja maar ... Ik toch bij haar ik had niet eens een nrke, ik schrijf me meestal elektronisch in. Ik ken Petra nog van de tijd dat ze op de pendel zat en ze weet van waar ik kom dus het was een heel fijn weerzien. Ze was super professioneel zeker toen ik vertelde over het ijsje dat we gegeten hebben op weg van Gasthuisberg naar Pellenberg.

Maar eerst en vooral moeten ze uitgerijpt zijn zodat de botvorming gestopt is dan kunnen ze pas ingrijpen. ze kunnen schrapen maar dan begint het groeien terug en zijn we terug naar af. Daarom deze scan de eerste scan 7 min + het inspuiten van het contrastvloeistof. Dan 3 wachten maar ik mag wel drinken en iets eten in de cafetaria. iets gaan eten bij m'n zus die een blikje voor me had ZUS. Er was een vriendin bij me die me tot 14 uur bij me is gebleven. 3 uren later kreeg ik een 2de scan die 8 minuten duurde om dan de beslissing te laten nemen van de radioloog er is nog een 3de scan nodig. De 3de scan duurde ongeveer 20 minuten. iets na 5 is Michael van DAV me komen oppikken.

Hier thuis toegekomen pomp af iets gegeten gedronken en rustig even voor de televisie en pc en straks op tijd bed in.

Ik kwam dan ook even mijn buurman tegen en we hebben even gebabbeld. We hebben ontdekt we zijn alle 2 van Gent.