Soms vraag ik me af hoe mensen reageren als ze horen van wat ik voor heb maar me niet meer zien!!!

Je weet wel je kent mensen via via, ze komen niet op bezoek, je gaat ze ook niet bewust opzoeken maar als je ze tegenkomt dan zeg dag en je vraagt hoe het gaat. Die mensen hebben dan meestal gemeenschappelijke vrienden of kennissen,  

Kan je het je al inbeelden, weet je het al van Inge ‘die is zwaar ziek geweest en zit nu in een rolstoel,…’ zo snel word er over je gepraat. Op zich is dit niet zo erg want dat gebeurt en iedereen doet dat. Zo vraag ik elke week aan Volker en Lander hoe is het met de buren en af en toe hoe is het met tante B enz. zo gaat dat nu eenmaal. Het is geen geroddel maar echt gewoon interesse en empathie. Ik heb een goei vriendin en ze is m’n oude school directeur en eens per maand komen de gepensioneerde leerkrachten eens samen om eens samen iets te eten of koffie te drinken en vooral bij te praten. Ik weet dat ze al over me gepraat heeft over wat ik voor heb maar ik weet niet hoe die mensen reageren en soms wil je dat wel weten.

Vroeger zei ik dit soms ik zou graag eens vliegje zijn en dat allemaal eens volgen wat ze zeggen. Nu heb ik dit ook. Ze horen verhalen van hoe het gaat met me en in het begin waren dit horrorverhalen maar nu gaat het over Inge en hoe het gaat veronderstel ik. Het maakt niet uit van wat ze zeggen over me maar eerder hoe de mensen reageren.

Het laatste wat ik wil zijn is een kermisattractie, ik ben Inge en ja ik heb pech gehad en de gevolgen kennen we nu wel ondertussen. Ik vind het leuk als mensen oprecht vragen hoe het gaat met Inge maar het is niet leuk dat je allerlei verhalen hoort. Ik hou er niet van als mensen eens komen ‘kijken’ hoe gaat het met Inge. Ze wilden gewoon eens zien hoe ik het klaarspeel zo alleen in m’n toren en af en toe m’n jongens dicht bij.

Oma komt vaak eten maken maar zelf doe ik dit ook hoor verwarm ik meestal iets om te eten. Macaroni, lasagne, gratin,… Soms bak ik een pizza af voor de jongens enz. Het lukt me vrijwel goed. Soms vraag ik wel even aan de jongens om me te helpen. Bv. ik vraag aan Volker wil je dit op tafel zetten of dan vraag ik aan Lander duw me tot aan tafel met de kom in m’n handen.

De dingen waar ik hulp voor nodig heb is echt eten maken met aardappelen afgieten, iets in de frituur maken en meerdere potten in het oog houden. De vloer vensters en hoge dingen opruimen en kuisen, samen boodschappen doen alleen al om mee dingen te nemen en bij te duwen waar nodig, mee de was doen en nog wat kleine dingen.

Ik kan zelf wel kleine dingen plooien, kleine taakjes zoals tafel en bureau opruimen en als de jongens er zijn dan verdeel ik de taakjes. De tafel dekken en afruimen en dat lukt ze moeten hun elk hun bord in de vaatwasser steken en de sausjes wegzetten, ik zet de potten weg en kuis de tafel af. Ik moet toegeven dat het fijn is om zo een dingen te regelen en ik ben super trots als de jongens dit kunnen doen al let ik er wel op dat ze niet teveel doen maar een paar dingetjes moeten nu eenmaal gebeuren.