11 september is dat weer niet zo een datum dat in je geheugen is gegrift door een slechte herinnering? Er is toen een nieuw tijdperk begonnen ‘AFTER 9/11. Maar daar ga ik het er niet over hebben maar als je de beelden ziet is het allemaal zo onwerkelijk, maar je wordt het gewoon om te kijken. Heel bizar.

De nacht die gepasseerd is heb ik slecht geslapen maar echt slecht geslapen, Michiel was er rond 21.30 en ik had het gevoel moe te zijn maar dat was buiten alles geregeld. Ik vond mijn plekje niet in bed, al is het heel simpel ik lig op mijn rug met een knik in mijn knieën of ik lig op mijn rechterzijde. Mijn rechterzijde omdat ik niet kan draaien op mijn linkerzijde. En waarom een knik in mijn knieën omdat ik niet lang mijn benen kan strekken. Als mijn benen of vooral m’n knieën te lang gestrekt zijn dan begint de pijn te knagen en dan wil ik ze corrigeren maar dat kost meer moeite dan ik dacht. Dat is een nadeel als je zeker niet kunt slapen.

Vorige nacht, slapen het was alsof mijn hoofd niet wist wat het woord slapen betekende. Ik was moe maar ik viel maar niet in slaap 22 uur werd 23 uur, 23 uur werd 00 uur enz. In kleine pozen sliep ik als een waakdiertje die alles hoorde en elke beweging detecteerde. Rond 4 uur ben ik echt in slaap gevallen en om 6.30uur stond Patricia aan m’n bed. Dat is zo vroeg en het enige wat je denkt ik wil nog wel een uur of 2-3 blijven liggen. Elke dag sta ik op rond 6.30 op en dat is vroeg heel vroeg en dan denk ik amai ik wil echt wel even gewoon blijven liggen.

Het is een heel ambetant gevoel je weet dat je moet slapen maar op lukt het niet. Vandaag hebben we dan maar een baal en hang dag. Gelukkig heb ik niet veel op de planning staan.

Ik heb er dan ook van genoten zo een rustige doordeweekse donderdag. Volgende nacht zal ik wel god slapen om toch ook wat slaap in te halen. J

Nu ik weet na wat ik voor heb gehad moet ik niet altijd teveel hooi op m’n vork nemen en goede nachtrust hoort er ook bij.