Vandaag zijn  de jongens gaan spelen bij Pepijn, Floor en Saartje. De mama heeft alle kindjes van de klas uitgenodigd. Pepijn en Floor zitten in dezelfde graad en zelfde lijn als Volker. De Freinetschool waar mijn jongens naartoe gaan werken ze met graadklassen, dat wil zeggen dat ze 2 jaar bij dezelfde juf zitten. Zo zitten de instappers en de 1^ste kleuterklas samen, 2^de en 3^de kleuterklas samen 1^ste en 2^de leerjaar, 3^de en 4^de lrj en 5^de en 6^de lrj samen. Je hebt dan een A lijn en een B lijn zodat broers en zussen in principe niet samen kunnen zitten. Tenzij je dit expliciet vraagt bij de inschrijving. Want Floor en Pepijn zitten in de 2^de graad (3^de  en 4^de lrj) Elke de mama heeft heel de klas uitgenodigd voor een picknick op een speeltuin in de buurt. Pepijn en Volker zijn goede vrienden, maar door een klein berekeningsfoutje van mezelf heb ik Lander mee uitgenodigd voor het speel en eetfestijn. Maar het was ok voor Elke en co. De fout is er gekomen omdat Rani het zusje van Lara ook mocht gaan naar de picknick… Ik was wel blij dat ze even naar daar konden gaan om te spelen en te ravotten. Het spijtige is dat Pepijn, Floor en Saartje voor 2 jaar in Ecuador gaan wonen. Ik zal Skype op de pc zetten zodat ze elkaar nog kunnen ontmoeten. Mama’s en papa’s hebben soms dromen en soms is verhuizen daar ook een deel van. De papa van Pepijn is van Ecuador. Zelf zou ik dat nooit doen. Al zou ik toch wel een paar landen willen zien. Bv. Canada (opzoek naar orka’s) New York en LA en dan de andere kant Moscow (om te zien of het daar echt zo is) Denemarken, Noorwegen, Zweden (zowel in de winter als in de zomer) Taiwan en Australië.  Het zal er nu niet meer van komen. Want als ik nu weg ga ga ik voor zekerheid en standvastigheid.

Nu is het een hele tijd geleden maar vroeger net voor ik ziek ben geworden gingen we elk jaar naar zee. Je weet wel zo een bungalowpark met witte huisjes en een tropisch zwembad. Een weekje ertussenuit samen met oma. In die week gingen we naar Plopsaland en we gingen heel vaak naar zee. S’avonds na het avondeten gingen we zwemmen in het subtropisch zwemparadijs, onder het motto nu zijn we allemaal gewassen.

1 avond gingen Johan en ik opstap om dan na 2 uren terug te zijn omdat we de jongens misten. We zaten op een terrasje iets te drinken en 90% van de tijd babbelden we over onze jongens, best grappig.

Nu ik schrijf over gewassen zijn dan denk ik met veel nostalgie terug aan vroeger. Elke ochtend was 1 van mijn eerste taakjes douchen. Elke ochtend voor het werken gaan of voor mijn dagtaak begon in het weekend. In het weekend gingen de jongens vaak mee onder de warme straal staan en dan moest mama aan de kant in het koudere gedeelte staan. Na 7 minuten moesten ze eruit en dan kon ik me nog even opwarmen, me even verder te wassen en tanden te poetsen. Nu ga ik 1 à 2 keer in bad per week en ja het doet me deugd maar ik laat m’n haar tot 4 keer wassen per week. Met de medicatie lijkt het alsof mijn haar veel vettiger is. Wat niet zo fijn is, maar zondag is baddag en dat is zalig.