Het is alweer donderdag we zijn over de helft van de week. Volker had in zijn vrije tekstenboekje een tekstje geschreven waar je U tegen zegt. Meestal laat ik hem doen in z’n schriftje en na een tijdje ga ik er eens in kijken. Er staan tekeningen in en wat krabbels. De laatste tijd gaan de krabbels over de politie die hij hier vaak hoort voorbij rijden met veel lawaai. Soms heel indrukwekkend, brandweer, politie, ambulance met of zonder MUG. Ze kijken in de living en lopen snel heel snel verder kijken op de slaapkamer. En dan roepen ze tegenelkaar op daar is hij daar, daar Volker, daar Lander J. FANTASTISCH toch. Als er andere dingen instaan dat hou ik een beetje voor mezelf. Het is ons geheimpje van Volker en mij. Maar ik vind wel dat ik mag zeggen dat hij zijn mama heel graag ziet en dat hij super trots is op zijn mama en dat hij geen betere mama kan inbeelden. Tuurlijk hij kent geen andere maar hij ziet wel wat andere mama’s doen met hun kinderen. Ik praat en luister, ik speel, maak grapjes, soms ben ik kordaat maar er mag gespeeld en geleefd worden ook al leven we in een appartement, het enige wat ik zeg is ‘hou rekening met de buren’.

Deze morgen toen ik de post ging halen was het brandalarm aan het afgaan in de hal. Je hoorde het niet ergens anders alleen in de hal. Toen ik boven was heb ik gebeld naar de verantwoordelijke van het appartement.  Ik heb mezelf niet geëvacueerd. Hoe het is afgelopen weet ik niet. Ik heb erom gelachen stel je voor:

-      Ik naar boven met de lift

-      Dan bel ik Geert

-      Om dan te denken bij brand mag je de lift niet gebruiken en aangezien ik al boven was kon ik niet meer naar beneden.

-      Dus MOEST ik WACHTEN op de brandweer en die heb ik niet gehoord noch gezien

Ik rook geen verbrande dingen of gas ik rook niets. Gelukkig.