Gisteren had ik om 7.45 al kine, alles op schema Patricia om 7 uur hier binnen en om 7.45 uur Jozefien. Ik had al een week of 2 à 3 afgesproken met An om naar Tante Non te gaan in Melle. Eerst naar Gent want daar had Tante Non heel wat klaargezet voor mij een stofzuiger, een vuilblik met veger, een donsdeken voor de jongens en zo wat kleine spullen. Daarna doorgereden naar Tante Jul om te eten, om dan te eindigen in Melle waar Tante Non aan het herstellen is.

Het was zo eng om het te zien, niet slecht bedoeld maar echt ik dacht zo hard terug aan mijn revalidatieperiode. Tante Non kan stappen maar ze heeft het soms moeilijk met haar evenwicht, ze kan praten maar ze kan soms moeilijk op haar woorden komen, ze heeft minder kracht in haar rechterhand, Je kan het niet vergelijken maar wat ze heeft is zo gelijkaardig. Krachtvermindering in mijn rechterarm heb ik ook. Maar mijn benen doen  het niet naar behoren maar het feit dat ze een evenwichtsstoornis heeft maakt het allemaal wel erg. Mijn babbel doet het nog goed maar mijn geheugen is niet wat het is ik kan praten onderbroken worden en mijn verhaal kwijt zijn. Zo vergeet ik soms dingen deftig te plannen.

Zo ook vandaag: ik wist de planning van vandaag klooster – tante Jul - tante Non. Gisteren dacht ik eraan ik ben bij tante Jul en in het dorp woont er een maat die al tientallen jaren meegaat Benny. Ik had hem gebeld en via een bericht vertelde ik dat ik naar Gent kwam. We spraken niet af maar hij ging proberen binnenspringen. Geen probleem ware het niet dat ik een stap was overgeslagen. Vragen aan tante Jul dat Benny mocht binnen wippen. Ik had er helemaal niet bij stil gestaan ook al had Benny niet direct toegezegd. Benny heeft samen met zijn vrouw een zaak en ging zien hoe het werk liep. Ik ging een bericht sturen als ik er was. Maar den Benny was eerder. Het was een leuk weerzien voor iedereen. Ik moet in het vervolg beter m’n plannen doorgeven aan tante Jul dat er misschien iemand ging binnen springen. Ze had zeker ja gezegd maar ik had het gewoon moeten melden ook al stond het niet 100% vast.

Ik ben blij dat ik in Gent ben geweest. M’n oude buurt gezien, oude bekende gezien,… en vooral m’n tante Non gezien. Toen we er toekwamen werden we al lang verwacht en werden we in de watten gelegd. Ik heb zelf een tas koffie gedronken 1 tas koffie omdat die zusters me niet kennen en ik wou niet moeilijk doen. An m’n zus die mee was zei nog “Inge gij drinkt toch geen koffie” en ik zei “neen An maar ik wil niet moeilijk doen J”. We zijn allemaal moe maar voldoen terug naar huis gereden, we gaan het nog eens doen maar niet direct.