Nu ik op eigen benen sta hoor ik af en toe reacties uit het andere kamp ook al wil ik niet dat dat een ander kamp is. Ik schrijf m'n ervaringen op en soms ook wel mijne menu. Gegarandeerd dat ik dat te horen krijg dat ik me moet schamen. Wat is er mis met eens steak en scampi's eten vraag ik me dan af? Er is niets mis mee want uiteindelijk moet hij mijn rekening niet maken en ook al stond er 'ik werd getrakteerd'.
Het maakt niet ik mag eten wat ik wil en ook ik moet zien wat ik koop in de winkel. Ik ga om praktische redenen naar de Smatch omdat die in m'n buurt is. Wil ik naar de Aldi of de grote gb moet ik al aan anderen vragen om te gaan of moet ik de Dienst Aangepast Vervoer inschakelen. Dat laatste kost me ook centen en dat is niet extreem duur maar zeker ook niet goedkoop. De Smatch die van de Cora is is nu mijn winkel en ik koop niet alles van de merken maar ook de gewone huismerken. Platte kaas, melk, sommige belegsoorten, huismerk- cola is de enige echte Coca Cola Light en chocolade koop ik van Zero Ik heb een week bedrag en ik probeer daar niet over te gaan. Soms heb ik over andere keren niet maar het komt wel goed op het einde van de maand. Ik heb wel een voordeel ik rook niet en ik drink niet geen alcohol in huis en als m'n broer een pintje wilt dan moet die er maar meebrengen. Zelf moet ik ook soms zeggen neen Inge dit gaat niet of dat gaat wel het is gewoon een kwestie van plannen. Maar ik heb het voordeel dat ik niet rook of drink en geen auto heb. Ik weet wel van vroeger dat dat een geldvreter is.
Maar ik heb nu andere kosten die ik moet dragen, medische kosten dokter, kine, medicatie ook al krijg ik daar een deel van terug ik moet het er wel eerst leggen, gezinshulp, hulptoestanden zoals onderleggers enz, het zal altijd iets zijn. Maar het is niet iets om jaloers op te zijn. Moest je zeggen Inge je krijgt maar 500 per maand en je kan stappen en alles doen dat je vroeger kon en alles was zoals vroeger dan zeg ik direct JA. Ik zou echt ruilen ik zou er niet over moeten nadenken.
Maar wat ik ook heb ik weet wat ik voor heb maar iedereen die dit leest heeft iets waar ik niet mee wil ruilen. Ben je nu een valide of minder valide persoon. Ben je een valide persoon dan heb je ook je problemen en daar pas ik daar heel graag voor. Inge heeft haar rolstoel, oog, oor, hare NAH met de facetten het is nu zo en ik moet zo verder.
Als de jongens er zijn geniet ik er met volle teugen van ook al is het niet altijd even gemakkelijk. Ze vinden het spijtig dat ze niet zomaar buiten kunnen gaan spelen en dat ze af en toe iets mee moeten oplossen. Ze krijgen kleine taakjes en ik vraag nu dat ze zelf hun bestek en bord in de vaatwasser zetten. Ze moeten opruimen en als ze spelen moeten ze rekening houden met het feit dat ik door moet kunnen met de rolstoel. Het zijn kleine dingen maar het is een hulp voor mij en de jongens leren ermee omgaan dat hun mama anders is. Ik had het ook anders gewild maar ik denk ieder van ons die dit leest wilt dingen anders ingevuld. Ook ik.
Zo wil je kinderen in je leven maar je wilt dat je kinderen het beter hebben dan jezelf. Je wilt ze dingen besparen maar je wilt ook dat ze meer kansen krijgen. Je wilt dat ze kunnen zwemmen en dat ze het goed doen op school. Maar je wilt ook dat ze bepaalde dingen niet hoeven mee te maken. Bv. hun mama die ziek wordt en in een rolstoel terecht komt of ouders die uitelkaar groeien en elk hun eigen weg gaan. Het is niet fijn maar het is nu eenmaal zo. Je kan veel plannen maar sommige dingen komen gewoon op je weg en moet je op die moment aanpakken soms geraken ze opgelost maar andere keren moet je gewoon de gevolgen dragen.
